نازنین نیکوان - کارشناس ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
فرزانه سادات زندی آتشبار - کارشناس ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
ابوذر مجلسی کوپایی - دکترای پژوهش هنر، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهین شهر

باغ ایرانی پدیده ای فرهنگی، تاریخی و کالبدی در سرزمین ایران است و معمولا به صورت محدوده ای محصور که در آنگیاه، آب و ابنیه در نظام معماری مشخصی با هم تلفیق می شوند و محیطی مطلوب، ایمن و آسوده برای انسان به وجودمی آورند، ساخته می شود. باغ ایرانی رابطه ی تنگاتنگ طبیعت و پیشینه ی فرهنگ ایرانی را نشان می دهد و بیانگرسازگاری میان نیاز های انسان و طبیعت است.در باغ ایرانی هرچیز در جایگاه بایستگی ها و شایستگی های خویش قرار گرفته است.استفاده از مواد و مصالح، گیاهان،آب، هندسه و طرح در ایجاد باغ ایرانی بسیار آگاهانه صورت پذیرفته است و شناخت عمیق ایرانی از محیط زیست واقلیم، جهت صحیح استفاده از مصالح را به وی نشان می داده به گونه ای که باغ ایرانی از نوعی طراحی اقلیمی متعالیبرخوردار بوده است.استفاده از مصالح بوم آورد همچون کاشی، خشت و آجر در ساختار این عناصر مصنوع، نه تنها از نظر اقتصادی مقرون بهصرفه بوده بلکه این مصالح دارای ظرفیت حرارتی بالا و خاصیت تعویض و تجدید پذیری نیز می باشد.در این تحقیق کوشش می گردد تا باغسازی ایرانی بر مبنای علت های اقلیمی آن تفسیر و تحلیل گردد.توجه به عناصر واجزای تشکیل دهنده ی باغ ایرانی مانند دیوار،حیاط و کوشک با بررسی عوامل محیطی و اقلیمی شکل دهنده به آن هامانند آب، زمین، هندسه و.. از اهداف تحقیق می باشد.نتایج این بررسی،بیان کننده تأثیرات متقابل اقلیم در شکل گیری باغ های ایرانی وهم چنین چگونگی اثر گذاری این باغها بر بهبود شرایط اقلیمی منطقه ای است،که باغ در آن شکل گرفته است.

اقلیم، طبیعت، باغ ایرانی، کوشک