بررسی تطبیقی شاخص های کمی کالبدی مسکن در بافت قدیم شهر ارومیه و یک بافت جدید (شهرک بهداری)

مسکن از دیرباز مهمترین مسئله زندگی انسانها بوده و به عنوان سرپناه، نیاز اولیه و اساسی خانوار به حساب می آید واین نیاز به دو بعد کمی و کیفی تقسیم می شود. در بعد کمی، درجه پاسخگویی به نیاز، بدون در نظر گرفتن کیفیت آنمد نظر است. اما در بعد کیفی، نوع و شکل نیاز مطرح است. تحلیل مسائل کمی و کیفی مسکن از طریق ابزاری صورتمی گیرد که بصورت متغیرهایی به نام شاخص های مسکن مطرح بوده و بیانگر ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگیو کالبدی مسکن هستند. شاخص های اجتماعی- فرهنگی مسکن از وسایل مهم سنجش رابطه انسان با مسکن به شمارمی روند. هدف اصلی پژوهش بررسی تطبیقی شاخص های اجتماعی- فرهنگی مسکن در بافت تاریخی شهر ارومیه و یکبافت جدید این شهر می باشد. که برای این منظور ویژگی های اجتماعی-فرهنگی مسکن در بافت تاریخی شهر ارومیه بایک بافت جدید و نوساز (شهرک بهداری) مقایسه تطبیقی داده شد تا میزان تفاوت آنها آشکار شود. نتایج پژوهش نشانمی دهد که از ده شاخص بررسی شده، بافت تاریخی در وضعیتی همانند بافت جدید می باشد اما در برخی شاخص هایکیفی تر، به دلیل خروج تدریجی ساکنان از این بافت، وضعیت این شاخص ها با افت همراه می باشد. دلایلی مانندشلوغی، ارزش اقتصادی زمین، نبود فاضلاب شهری، تبدیلات کاربری مسکونی به تجاری و .... .در جمع بندی می تواناین گونه اظهار نظر کرد که شاخص های بررسی شده در این تحقیق بیانگر وضعیت مطلوب مسکن در بافت قدیم شهرارومیه می باشد.

Keywords:

شاخص های اجتماعی- فرهنگی مسکن , شهر ارومیه , بافت تاریخی , بافت جدید , کیفیت مسکن