طراحی شهری راهبردی،رهیافتی جهت ارتقاء کیفیت محلات فرسوده نمونه: موردی محله باطان اصفهان

محلات فرسوده علاوه بر این که واجد شاخص های فرسودگی بافت می باشند ،کیفیت فضایی پایین و نارسایی هایفرمی، عملکردی فراوانی دارند.طراحی شهری راهبردی راه حلی برای کاهش ناملایمات کیفی در محلات فرسوده میباشد،لزومطراحی شهری فرآیندگرا که توانایی هدایت و کنترل چند سطحی جهت توسعه کالبدی و ایجاد محلات مطلوب را داشته باشدامری اجتناب ناپذیر در نوسازی محلات است. نوسازی محلات زمانی صورت میپذیرد که علاوه بر توجه به مسائل کمی وکیفیفضایی، فرآیندی پیوسته،هدفمند و البته راهبردی،در سطوح مختلف تدوین گردیده باشد تا شکاف میان برنامه ریزی و اقدام وعمل، همچنین تاثیر منفی گذر زمان در وصول اهداف نوسازی به حداقل ممکن برسند. در پژوهش حاضر،با تدوین استراتژیطراحی شهری در سطوح مختلف کلان (راهبردی)، میانی (تاکتیکی) و خرد (عملیاتی) در بازه های زمانی بلند مدت، میان مدتو کوتاه مدت،با اعمال اصول طراحی،شاخص های منتخب و انطباقی در قالب راهبردهای تفصیلی اقدام به معاصرسازی وبالابردن کیفیت محله می گردد.روش پژوهش بر اساس هدف،کاربردی و به جهت گردآوری اطلاعات پژوهشی توصیفی-تحلیلی می باشد. می باشد. پس ازتبیین مبانی نظری نوسازی و تعین مؤلفه های سازنده کیفیت محلات شهری ،چشم اندازمقدماتی از محله باطان طرح گردیده و سنجش وضعیت محله سپس مرحله چشم انداز سازی به عنوان بخش اساسی طراحیشهری راهبردی انجام و پس از ارزیابی گزینه های پیشنهادی، فرآورده های حاصل (برنامه راهبردی،چارچوب طراحی شهری وطرح جامع سه بعدی) در سطوح مختلف تدوین گردیده تا به صورت عملی محلات فرسوده را به سوی مطلوبیت و کیفیتفضایی سوق دهند. در نهایت طراحی شهری راهبردی بافت فرسوده به دلیل راهبردی بودن و کیفیت گرا بودن، موجبخواهدگشت که ضمن حفظ ساختار و هویت محلات،اقدام به تجدید سازمان ، معاصر سازی ساختار همراه با هماهنگی نیازها وکیفیت های فضایی محلات گردد.

Keywords:

طراحی شهری راهبردی , بافت فرسوده , کیفیت های فضایی , نوسازی