نقش هنرخوشنویسی درمساجد اسلامی باتاکید بر مسجد شیخ لطف الله اصفهان

در معماری ایرانی، تزیینات همیشه نقش اساسی داشته اند. در دوره اسلامی با توجه به منع شرعی صورتگری، هنرمندان مسلمانزیباترین نقوش انتزاعی را جهت تز یین بناها ی مذهبی پدید آوردند. از طرفی به دلیل اهمیت پیام الهی قرآن برای مسلمین؛ عنصرخطعربی وارد تمام شئون زندگی مسلمین از جمله تز یینات صنایع و معماری شد. خط و خوشنویسی طی سد ه های مختلف، نقش ویژه ایدر تز یینات بناهای مذهبی چون مساجد و اما م زاد ه ها داشته است. کتیبه ها تنها عناصر بصری هستند که به طورمستقیم حاملمعنایند و از دو جنبه،تصویری (شکل ظاهری) و محتوا ومتن، دارای اهمیت زیادی در بناهای دوره اسلامی ایران هستند . هنر خوشنویسی ازبنیادی ترین هنرهاست زیرا هدف غایی آن تنها در کسب لذت بصری نیست و مصادیق فرا مادی دارد و ماهیت غیرزمینی آن باعث گردیدتا به آن بار تقدس دادند و به نوعی منشا آن را الهی دانسته و از آنجا که این با ضبط و ثبت کلام الهی مرتبطاست به والاترین وظیفه خودیعنی انتقال مفاهیم الهی عمل کند.مسجد شیخ لطفالله یکی از زیباترین آثار تاریخی اصفهان در ضلع شرقی میدان نقش جهان و مقابلعمارت عالی قاپو واقع شده است. شماری از کاشی کاری های معرق درون و بیرون گنبد و کتیبه های خط ثلث آن به خط زیبای علیرضا عباسیاست که از مشهورترینثلث نویسان زمان پادشاهی شاه عباس اول به حساب می آمد. موضوع مقاله حاضر در رابطه با نقش هنر خوشنویسیدر مساجد دوراناسلامی با تاکید بر مسجد شیخ لطف الله اصفهان می باشد که به روش کتابخانه ای گردآوری وسپس تجزیه و تحلیل شده است.

Keywords:

هنر خوشنویسی , تزیینات مساجداسلامی , مسجد شیخ لطف الله , علیرضا عباسی