تأثیر عوامل اقلیمی موثر بر معماری سنتی ایران (مطالعه موردی شهرستان سپیدان)

هدف این پژوهش بررسی تأثیر عوامل اقلیمی موثر بر معماری سنتی ایران (مطالعه موردی شهرستان سپیدان) بوده است.روش تحقیق رویکرد تفسیر گرایانه و مطالعه موردی است و از نوع کتابخانه ای و مطالعات میدانی صورت گرفته است.بدین صورت که پژوهشگر با مراجعه به مکان مورد مطالعه به تحقیق و تفحص در خصوص موضوع پژوهش پرداخته است.مکان مورد بررسی در این پژوهش امامزاده سید سلطان نورالدین علی بن ابراهیم علوی غازی (ع) که در سمت جنوبغربی اردکان واقعه گردیده است. ساختمان اصلی امامزاده به دوره دیلمیان باز می گردد که بر اثر آسیب های جدی که بهآن وارد شده بود در دوران صفویه به دستور امام قلی خان بازسازی کامل شده است. این بنا در چند دوره دیگر نیز موردبازسازی قرار گرفت در بنای امامزاده از مصالح اصلی بوم آور(سنگ، چوب، خشت و ساروج) مورد استفاده قرار گرفته است.ارتفاعات اردکان دارای اقلیم خیلی مرطوب سرد بوده و نوع اقلیم بسته به کاهش ارتفاع و حرکت به سوی شرق به صورتنوارهای باریک و طویل به اقلیم مرطوب، نیمه مرطوب و مدیترانه ای تبدیل می شود. نتایج پژوهش بیانگر آن است که ازعوامل اقلیمی که بر امامزاده ثأثیر گذاشته است و به بنا آسیب رسانده است رطوبت های صعودی و نزولی است، پایین بدنهبنا بر اثر رطوبت آسیب دیده است این آسیب بر اثر نفوذ آب های تحت الارضی است که به دلیل دریافت بارش سالانهزیاد و نهر آبی که دائمأ در جریان است به پایین بدنه بنا آسیب رسانده است از عوامل دیگر که به بنای امامزاده آسیبرسانده است و از حیطه ی عوامل اقلیمی خارج گردیده، عوامل انسانی می باشد و شکل و شمایل بنای سنتی که قرابتچندانی با آثار سنتی ندارد و به این اثر خدشه وارد کرده است از جمله نوشته های روی دیوار، مرمت غیر اصولی و سیم -های برق و کابل های روکار که همگی از آسیب های انسانی می باشد.

Keywords:

معماری سنتی , عوامل اقلیمی , عوامل انسانی , امامزاده سید سلطان نورالدین علی بن ابراهیم علوی غازی (ع)