مقدمه‌ای بر فناوری اطلاعات و مشاغل مترتب از آن در شهرهای الکترونیک

تغییرات اساسی در طول تاریخ بشر که تحت عنوان «از آنها یاد می شود را می توان به 4 دوره تقسیم نمود: اولین اختراع بشر آتش بوده است که تقریباً چهار میلیون سال قبل از میلاد حضرت مسیح شناخته شد. سالها بعد بشر موفق به اختراع دوم خود که ابزار بود شد تا جامعه کشاورزی شکل بگیرد. در موج اول که نیروی کار متکی بر بازوان افراد بود، بشر از پس مشکلات بزرگ بر نمی آمد و نیاز جدیدی در جامعه بوجود آمد که تغییرات اساسی را می طلبید. موج بعدی انقلاب صنعتی بود که هدف از عصر صنعت یا انقلاب صنعتی تولید مواد و ابزار کار بوده است. عمر موج دوم هم که دوران موفقی را سپری کرده است به 500 سال می رسد و دوران آن از نظر تئوری سپری شده است. با این وجود متأسفانه بسیاری از کشورهای جهان که نتوانسته اند توسعه موفقی را در طول انقلاب صنعتی بگذرانند هنوز در عصر صنعتی به سر می برند و درگیر رفع مشکلات خود از طریق توسعه و بکارگیری صنعت هستند. بعد از اختراع رایانه و توسعه مخابرات و ارتباطات، بشر نیاز به تغییر جدیدی را درک نمود و آن چیزی جز دسترسی به اطلاعات و دانش نبود. [1] هدف از موج سوم، دسترسی به اطلاعات و دانش با استفاده از ابزار فناوری اطلاعات مانند اریانه، شبکه های متنوع محلی و جهانی و اینترنت به همراه توسعه نرم افزارها و سخت افزارهای مورد نیاز بوده است. عمر موج سوم که آنرا عصر دانش یا جامعه اطلاعاتی نیز می گویند، نزدیک به 50 سال می باشد. [2] پیش بینی می شود که در چندسال آتی بشر در «عصر مجازی» قرار خواهد گرفت. موج چهارم در حقیقت فرم توسعه یافته عصر اطلاعات و دانش است که آمده است. با شروع موج چهارم بشر جامعه جدید و عصر نوینی را آغاز خواهد کرد که اکثر امور در آن جامعه به صورت مجازی خواهند بود. [3] برای کشوری مانند ایران که هنوز در اواسط موج دوم قرار دارد و موج سوم را هم به طور کامل جذب و درک نکرده است، اطلاع از وضعیت جهان در عصر مجازی بسیار با اهمیت می بادش. به همین لحاظ مسئولین اداره کشور در طرح توسعه فناوری اطلاعات در حرکتی پرشتاب، برنامه ای پرشی برای عبور سریع از موج سوم و رسیدن به موج چهارم را تدارک دیده اند. در صورت موفقیت در چنین برنامه ای، می توان بخشی از عقب ماندگی اطلاعاتی فعلی را جبارن و حتی از بسیاری از کشورهایی که هنوز با این مفاهیم آشنایی ندارند، جلو افتاد.