مرجان قنبرپور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد یاسوج
امین آقایی تفتی - کارشناسی معماری . دانشگاه هنرهای کالیفرنیا، سن فرانسیسکو
علی قنبرپور - کارشناسی ارشد معماری

هر شهر صاحب ویژگی های منحصر به فردی است که به واسطه ی آن ویژگی ها، از دیگر شهرها متمایز می شود و ازطریق آن، خود را به ما می شناساند. این ویژگی ها و تمایزات، هویت شهر را تعریف می کنند. با نام بردن از شهر، آن چه ابتدا به نظر می رسد، کالبد و سیمای ظاهری آن است، اما ،آنچه هویت شهر و بالتبع، شهروندان را می سازد، یعنی اشتراکات مثبت راخلق می کند، فراتر از کالبد صرف است. وظیفه ی معماری و ساختار شهر، پدید آوردن مکان ها و فضاهایی برای تقویت این اشتراکات مثبت و ایجاد فرصت نمایش آن بین مردم است.زندگی ماشینی در ساختار شهری امروز سبب اختلال در روند برقراری تعامل اجتماعی شهروندان گردیده است. چرا که سرعت ماشین عملاً امکان برقراری ارتباط میان افراد را غیر ممکن می سازد. از سویی دیگر اتومبیل ها فضاهای محصوری را شکل می دهند که این امر را تشدید می کند. محقق در این پژوهش از روش توصیفی و تحلیلی و با کمک رویه های قیاس و فنون کتابخانه ای ، به این مهم می رسد که ایجاد فضاهای پیاده در شهر، به گونه ای که انسانی، زنده و پویا باشد می تواند زندگی وسرزندگی را به مناطق مرکزی شهر آورده و مردم را تشویق به حضور داوطلبانه در شهر کند و به عنوان عاملی در جهت حفظ هویت شهری نقش ایفا کند. این درحالی است که امروزه حضور بیش از حد وسایل نقلیه در سطح شهرها باعث ایجاد مشکلاتیبرای ساکنان آن شده است و اولویت دادن به عبور وسایل نقلیه باعث از بین رفتن فضای پیاده و کمرنگ شدن نقش عابر پیاده وکاهش تعاملات اجتماعی گشته است. امید است که نتایج پژوهش حاضر بتواند فرصتی در جهت احیای فضاهای پیاده و حفظ هویت شهری باشد.

پیاده راه ، پیاده مداری ، هویت ، هویت شهری