آموزش شهروندی الکترونیک، پیش نیاز پیاده سازی موفق شهر الکترونیک

در اواسط قرن بیستم بود که انسان ها و جوامع بشری شاهد رنسانس دیگری بودند که تغییرات اساسی و شگرفی را در نحوه زندگی و فتار بشر به وجود آورد. انسان هزاره سوم هرچه در توان داشت صرف می کرد تا بتواند شیوه زندگی خود را به بهترین نحو ممکن در جهت بهبود کیفیت آن تغییر دهد. در این میان بود که اینترنت با تمامی کارکدرها و تأثیراتش با قدرت تمام خلق شد. این سیستم دیرزمانی نگذشت که جای خود را در بطن زندگی مردم و جوامع به طور افسار گسیخته ای باز کرد و نگرش های جدیدی را در عرصه های مختلف خلق کرد. اینترنت بعنوان یک پدیدة نوین در اجتماعات انسانی در حال گسترش است. هر روز از سوی صابحنظران و رسانه های نقش مثبت اینترنت در توسعه اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی برجسته‌سازی می‌شود و در جهت بهبود آثار مثبت و کاهش پیامدهیا منفی اینترنت نظرات و پیشنهادات فراوانی ارائه می گردد. جامعه امروز به طور روزافزون از جنبه های آموزشی، ارتباطات، اطلاعات، اقتصاد و بازار به تکنولوژی های ارتباطی و شبکه اطلاعاتی وابسته شده است. در سطح کلان اینترنت و در بعد اقتصادی به تجارت الکترونیک، در بعد سیاسی به کاهش اقتدار دولت ها، در بعد اجتماعی به کاهش هزینه ها و در بعد فرهنگی تسلط زبان انگلیسی را در پی داشته است. اگر قبول داشته باشیم که ساختار و بنیان زندگی امروز از اساس تغییر کرده است می توانیم مظاهر این تغییرات را بپذیریم. پدیده هایی چون دولت الکترونیک، اقتصاد الکترونیک، بانکداری الکترونیک، آموزش الکترونیک و ... از جمله این موارد هستند. اما زندگی در یک شهر الکترونیک و جامعه اطلاعاتی نیازمند پیش فرض هایی از سوی شهروندان آن جامعه است. پیش نیازهایی که نیازمند زندگی در دولت الکترونیک و شهر الکترونیک است. شهروند امروز دیگر یک شهروند معمولی نیست. او یک شهورند الکترونیک است با تمام توانایی های لازم برای یک زندگی شبکه‌ای.