راهکارهای ارائه شده در جهت بهبود وضعیت تاکسیرانی مدل شده با روش AHP (موردی در شهر اصفهان)

تاکسی ها به عنوان یکی از مدهای شبه همگانی درون شهری در حال فعالیت و سرویس دهی می باشند و به دلیل پوششمسیرهای پرتقاضا و راحتی نسبی در مقایسه با دیگر مدهای حمل و نقلی سهم بسزایی در جابجایی مسافری در سطحشهر اصفهان را دارند. بنابرای ارزیابی عملکرد و بهبود کارایی ای سامانه در شرایط کنونی بسیار حائز اهمیت می باشد. درحالیکه بخش عمدهء تاکسی های شهر اصفهان با کارکرد گردشی و خطی در حال خدمات رسانی می باشند و با اعمالبرخی از تخلفات در جهت سوار و پیاده کردن نامناسب مسافری ، توقف نامناسب در ایستگاه، عدم رعایت نوبت در سوارکردن مسافری همواره باعث بی نظمی در جریان ترافیک و تحمیل تاخیر به دیگر وسایل نقلیه می شود، که متقابلاً کاهشسطح سرویس دهی و نارضایتی مسافری را به دنبال دارد.لذا در ای مقاله با چهار معیار اصلی در نظر گرفته شده با عناوین : بالارفت سطح خدمت رسانی، افزایش رضایتمندیمسافران، کاهش نسبی ترافیک در سطح معابر، کاهش نسبی تخلفات شهری؛ که با کمک برداشت مشاهداتی از مجموعهرفتارهای نادرست و نا ایمن انجام گرفته شده و ارائه راهکارهای که میزان تاثیرگذاری آنها با کمک روش فرآیند تحلیلسلسله مراتبی AHP اولویت بندی شده است. برخی از راهکارها عنوان شده عبارتند از : برگزاری مستمر کلاس های آموزشی، تعیی و تعریف مسئول خط، ایجاد جایگاهی مناسب در جهت توقف، تعیی مکانی مناساب در جهات دور زدن،شماره گذاری هر تاکسی و رعایت نوبت، تفکیک مسافری کوتاه برد و بلند برد با مسیرهای جایگزی و سوار کردن مسافربی راهی در ایستگاه های مرتبط،که با کمک آنها میتوان بهبودی در وجه و سیمای کلی سیستم تاکسیرانی ایجاد کردکه متقابلاً می تواند تاثیر چشمگیری در چهار معیار اصلی عنوان شده در سطح شهر داشته باشد.

Keywords:

تاکسی , رضایتمندی مسافری , کاهش ترافیک , کاهش تخلفات AHP