مهدی نورمحمد - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سوادکوه
مجتبی گلبازی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سوادکوه
جواد خرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سوادکوه

در بررسی و تحقیقاتی که صورت گرفته،امامزاده سید گتمیر در شهر آبسرد از توابع استان تهران به عنوان یکی از بناهایشاخص منطقه از دیرباز مورد کم لطفی قرار گرفته شده است.این امامزاده مربوط به قرن هشتم هجری و مربوط به دورهصفوی-قاجار می باشد.پلان اصلی بنای امامزاده سیدمحمد گتمیر (ع) چلیپایی شکل و شامل 2 مستطیل متقاطع است و گنبد این بنا به صورتتخم مرغی شکل است و در زیر آن، جرزها و دیوارهای ضخیم جانبی و میانی، بار سنگین گنبد و سقف های مسطح بالایچهار بازوی چلیپا شکل در چهار سوی گنبد را مهار کردهاند و تزیینات آجرکاری و کاربندی و یزدی بندهای زیرگنبد وطاق نماهای زیر ساقه گنبد داخلی همراه با تزیینات اسلیمی و گیاهی گچی از نمونه های ارزشمند هنرهای تزئینی دروناین بقعه است.با توجه به اهمیت تاریخی این امامزاده،سید محمد گتمیر از 27 پشت به امام سید الساجدین (ع) باز می گردد.این امامزاده در طول تاریخ حوادث فراوانی را تجربه کرده و اکنون به عنوان یکی از نمادهای پایدار شهر آبسرد محسوبمی گردد، بنای باشکوه و پر رمز و رازی که مطالعه بر روی آن می تواند راه گشای شناخت بهتر فرهنگ و هنر آن منطقه باشد.این پژوهش که حاصل مشاهدات عینی و مطالعات کتابخانه ای به صورت تحلیلی –توصیفی و اینترنتی است، سعی داردابتدا از لابه لای تاریخ به دنبال نشان این امامزاده و تزئینات گنبد باشد تا شاید سرآغازی بر پژوهشهای بیشتر بر این بنایتاریخی و ارزشمند باشد چرا که عدم شناخت و توجه به گنجینه های تاریخی شهر باعث ازبین رفتن هویت شهری می شود.

امامزاده سید گتمیر،پلان چلیپایی،گنبد تخم مرغی، تزئینات آجرکاری، هویت شهری، دوره صفوی-قاجار