آتوسا بیات - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین
علی اکبر میرزایی - دانشجوی کارشناسی ارشد, معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان
مجید سعادتی - دانشجوی کارشناسی ارشد, معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان

شهر مجموعه ای فرهنگی- کالبدی است که براساس نیازها، فعالیت ها و رفتارهای ساکنین آن شکل گرفته است. فضاهای شهری به عنوان بستر پاسخگوی این نیازها و ظرفی برای تعاملات اجتماعی شناخته می شوند . شهرها مکان های مناسبی برایشکل گیرینهادهای اجتماعی اعتلای ارزشهای فرهنگی گسترش و تحکیم روابط و مناسبات اجتماعی و پاسداری ارزشهایانسانی و هویت های ملی و محلی هستند درشهرهای ایرانی اسلامی فرم ظاهری هر شهر ناشی از محتوا و معنایی در باطناست که ریشه در جهان بینی و فرهنگ و رسوم و طبیعت بومی آن منطقه دارد . انتخاب الگوی معماری و برنامه ریزی براساس جغرافیای طبیعی و انسانی هرمنطقه ای صورت می گیرد آنچه در کشور ایران به عنوان شاخص های مهم بخشجغرافیای انسانی مطرح می گردد، دو معیار مهم ایرانی و اسلامی بودن می باشد. مسایل و مشکلات از آنجا آغاز می گردد کهدر برنامه ریزی ها توجه به این دو معیار مهم کم اهمیت تلقی شود. در ریشه یابی مشکلات معماری و شهرسازی شهرهایایران اولین قدم ارزیابی میزان انطباق برنامه ها با معیارهای یاد شده می باشد. ایده ها تفکراتی معین و غیر آنالیزوارانه هستندکه از مشاهدات مدارک و اندیشه برای ما حاصل می شوند. در معماری، ایده ها شامل مسائل مختلفی می شوند مانند چگونگیجهت گیری ساختمان ها، جانمایی یک آشپزخانه در یک واحد، روش های بهره گیری از جریان طبیعی هوا، ارزش انرژی وحفظ و صرفه جویی در آن، اهمیت مصالح، دوام، تعامل بین اجسام، مناسبترین راه های برقراری ترتیب فضایی و یا چیزهایی ازاین قبیل. بنابراین ساختمان و طراحی آن، شامل بسیاری تصمیمات کوچک است و طبیعتاً کسب مهارت و ارتقاء آن در جهتتولید ایده ها و کانسپت هایی که توانایی پاسخگویی به این گستره وسیع از امور را داشته باشد از اهمیت بسزایی برخورداراست. این مقاله سعی دارد تاثیر برنامه ریزی کالبدی بر ایده را بررسی کند.

برنامه ریزی کالبدی , ایده , فرهنگ, جغرافیای طبیعی