تفکیک جریان پایه به روش های فیلتر دیجیتال بازگشتی بر مبنای ردیابی ایزوتوپی

به دلیل پیچیدگی نحوه مشارکت دبی پایه در رواناب، تنها راه دقیق در برآورد سهم دبی پایه، استفاده از ردیاب های ایزوتوپی و شیمیایی می باشد. فیلترهای دیجیتال بازگشتی به دلیل سادگی و دقت محاسبه در بسیاری از مطالعات جریان پایه استفادهمیشوند. مطالعه حاضر پارامترهای فیلترهای لین واکهاردت بر مبنای روش ردیاب ایزوتوپی بهینه می نماید. محتوای ایزوتوپی دو واقعه سیلاب ۸۹/۱۰/۲۵ و ۸۹/۱۱/۱۰ در آزمایشگاه ایزوتوپی دانشگاه اوتاوا - کانادا اندازه گیری شده است. مقادیرRMSE دادهها نشانگر تطبیق بهتر فیلتر اکهاردت نسبت به فیلتر لین با روش ردیاب ایزوتوپی میباشد. مقادیر BFImaxفیلتر اکهاردات در سیلاب ۸۹/۱۰/۲۵ برابر ۰/۷۷ و برای سیلاب ۸۹/۱۱/۱۰ برابر ۰/۸ بهینه گردید. این اعداد بسیار نزدیک به مقدار پیشنهادی اکهاردت برای جریان های پیوسته بلند مدت می باشند که می تواند بیانگر شباهت پاسخ فیلتر اکهاردت در جریان پیوسته و وقایع سیلابی باشد. در این پژوهشی میانگینی از پارامترهای بهینه بC و BFImax در دو واقعه مورد بررسی، برای وقایع ثبت شده در ایستگاه هیدرومتری پل منجنیق واقع در خروجی حوضه آبریز ابوالعباس تست گردید.

Keywords:

ردیاب ایزوتوپی , فیلتر دیجیتال بازگشتی , جریان پایه , رواناب سطحی کارست