بررسی مقایسه ای خسرو و شیرین هاتفی خرجردی با خسرو و شیریننظامی گنجوی

حکیم نظامی گنجوی، یکی از شاعران گرانمایه زبان فارسی است که از دیرباز در ردیف پیش کسوتان ادب غنایی قرار دارد. مثنوی های پرماجرای لیلی و مجنون، خسرو و شیرین، هفت پیکر و... هر کدام به نوبه خود از جایگاه والایی در ادب فارسی برخوردارند و مقلدان و طرفداران خاص خود را یافته اند.اما از میان آثار نظامی، خسرو و شیرین به دلیل وصف محیطی باز و جامعه ای ایرانی که شخصیت ها در آن برای خوانندگان ملموس تر و قابل درک ترند، در رأس محبوبیت واقع شده و بارها مورد تقلید قرار گرفته است.یکی از مقلدان نظامی، که تاکنون کمتر در کتاب یا مقاله ای به وصف امتیازات اثر او پرداخته شده است هاتفی خرجردی است که در قرن نهم به نظم فرهاد و شیرین همت گماشت و این مقاله به شرح مختصر اثر هاتفی و وجوه اشتراک و افتراق آن با خسرو و شیرین نظامی اختصاص دارد.همچنین در این مقاله کوشیده ایم، از نظر شخصیت پردازی به ویژه در مورد سه شخصیت اصلی (خسرو، شیرین و فرهاد) با دقت بیشتری به تفاوت های دو اثر توجه نماییم.

Keywords:

هاتفی خرجردی , نظامی گنجوی , شیرین و خسرو , مقایسه , ادبیات غنایی