عبدالله واثق عباسی - دانشیار، دانشکده زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سیستان وبلوچستان، ایران
راضیه به آبادی - دانشجوی دکتری، دانشکده زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سیستان وبلوچستان، ایران

گرایش به شناخت عالم و کیفیت پیدایش گیتی، همواره در طول تاریخ تمدن بشر وجود داشته است. امروزه هم مسائل مربوط به کیهان شناسی و آفرینش انسان، از پررونق ترین پرسش های بشر است. اسطوره های ملل مختلف را باید اولین جرقه ها در پاسخ به سؤالات جهان شناسی بشر دانست. اسطوره های مربوط به توفان های بزرگ، که از عناصر اسطوره ای مشترک بوده و چگونگی نابودی جهان و بازآفرینی کیهان جدید را بیان می کردند، پیرامون مسائل جهان شناسی، انسان-شناسی، آفرینش و ... نظریاتی ارائه کرده اند که به عنوان فرضیه های اولیه در پژوهش های علمی، دست مایه ی دانشمندان بوده و در نهایت شکل علمی گرفته اند. در این پژوهش، بر آن شدیم که با دنبال کردن اجمالی سیر گذر از اسطوره تا علم کیهان شناسی نوین، به نقش اسطوره در کوشش برای تبیین آفرینش، اشاره ای داشته باشیم و در خلال آن، اهمیت اسطوره را به عنوان زیربنای بسیاری از علوم، فرانماییم.

اسطوره – علوم تجربی – آفرینش - نظریه های کیهان شناسی