آشنایی زدایی در زبان

اصطلاح آشنایی زدایی که در آثار فرمالیست ها از آن سخن گفته شده است در حقیقت یکی از ارکان نظریه ی ادبی آنان به شمار می آید و بیشتر درباره ی شکل بیان ادبی و به تعبیری شگردهای ادبی یا ادبی ساختن زبان؛ یعنی نامتعارف کردن، غیر معمول نمایاندن و ناآشنا کردن آن سخن می گوید و بر اساس همین نظریه است که آنان شعر را بازی با زبان می نامند و معتقدند آنچه باعث برجستگی یک شعر می شود، شگفتی از زبان شاعرانه ی آن است که به وسیله ی اعمال ترفندهای زبانی بر روی زبان انجام می شود. این ترفند که از آن به عنوان بیگانه سازی نیز یاد می شود، مقوله ای است که در زبان می توان از آن در حیطه ی مجازهای بیان شاعرانه از قبیل استعاره، کنایه، مجاز، تشبیه، کاربرد واژگان کهن، کاربرد ویژه ی ساختار نحوی ناآشنا، کاربرد موصوف به جای صفت، ترکیب های معنایی جدید یا ابداع واژگان متناقض نما، تشخیص، حس آمیزی و ایجاد موسیقی یادکرد

Keywords:

آشنایی زدایی , مجاز , متناقض نما , حس آمیزی , تشخیص