ساختارشناختی رسائل امام حسن(ع) و امام حسین(ع)
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 499
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LANGUAGE01_046
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395
Abstract:
بی تردید رسائل(نامه ها) یک سبک نوشتاری- ارتباطی هستند که در گستره فرهنگ و ادبیات ملت ها جایگاه ویژه ای دارند. این آثار علاوه بر جنبه های اجتماعی و تاریخی که می توان برای آن ها متصور شد، بازتابدهندهیجلوههای ادبی و زبان شناسی عصر خود نیز میباشند؛ عصر اموی، عصر شکوفایی ترسل(نامهنگاری) در ادب عربی است. نامه های امام حسن(ع)و امام حسین(ع) آمیخته ای از آرایهها و تصاویر بلاغی بوده و حکایتگر بینامتنی این آثار با آیات شریفهی قرآن کریم میباشند.از امام حسن(ع) در طول حیات شریفشان، چهارده نامهی گهربار به یادگار مانده است ، دارد. از میان این نامه ها، یک نامه در زمان حیات امام علی(ع) و شش نامه بعد از شهادت پدر تا صلح، یک نامه در بردارنده ی شروط صلح نامه، شش نامه بعد از صلح تا شهادت نگاشته شده است. از امام حسین(ع) نیز هجده نامه برجای مانده است که از میان این نامه ها، چهار نامه در زمان حیات امام حسن(ع) و دو نامه بعد از شهادت امام حسن(ع) تا مرگ معاویه، و دوازده نامه در زمان یزید نگاشته شده است. این جستار بر آن است نامه های این دو امام بزرگوار(ع) را بعد از بررسی ساختار شکلی، از لحاظ ساختار بلاغی و بسامدهای سبکی و زبانی مورد تحلیل قرار بدهد.
Keywords:
Authors
احمد محمدی نژادپاشاکی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
سید محمد رضی مصطفوی نیا
استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه قم، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :