شیرزاد طایفی - دانشیار، دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
زینب حسن زاده - کارشناس ارشد، دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

امروزه بررسی روایت شناسانه آثار کلاسیک، بیش از پیش پراهمیت قلمداد می شود؛ چراکه رویکرد به متون کلاسیک از این زاویه، نشان دهنده ظرفیت بالای آنها در مواجهه با نظریه های نوین ادبیات داستانی است و ارزش این آثار بیش از پیش نمایان می شود. داستان لیلی و مجنون جامی از مجموعه هفت اورنگ،یکی از این متون برجسته کلاسیک است، که جز در موارد اندک، به آن پرداخته نشده است؛ بنابراین ضرورت طرح و بررسی روایت-شناسانه آن، به شدت احساس می شود. در پژوهش پیش رو، با اساس مطالعات کتابخانه ای و شیوه استقرایی، مفاهیمی مانند خویشکاری، شخصیت ها و حرکت های داستانی مورد بررسی قرار گرفته و ضمن تبیین داستان لیلی و مجنون جامی طبق الگوی پراپ، با دیدی انتقادی نیز به نظریات پراپ نگریسته شود. حاصل پژوهش گویای این است، که لیلی و مجنون جامی با 31 عنوان خویشکاری پراپ، قابل تطبیق است، که این امر گویای ظرفیت بالای الگوی پراپ و ارزش درخور توجه آثار کلاسیک فارسی است.

جامی، لیلی و مجنون، ادبیات کلاسیک فارسی، روایت شناسی، پراپ، نقد ادبی