ریحانه ملا زاده - استادیار،گروه عربی دانشگاه الزهرا،ایران
زهرا فرید - استادیار، گروه عربی دانشگاه الزهرا،ایران

ادبیات مقاومت به عنوان گونه ای از انواع ادبی در میان ملت های مختلف نمونه های مشترکی دارد .در کشور ما ایران ونیز کشور فلسطین نیز به دلیل مذهب واحد و شرایط سیاسی خاص، ادبیات مقاومت سابقه ای طولانی دارد .سلطه استعمار در سالهای قبل از انقلاب و بروز جنگ تحمیلی در سالهای بعد از آن باعث بوجود آمدن این نوع از ادبیات در ایران شد. در فلسطین نیز تسلط رژیم اشغالگر اسرائیل ومبارزات مردم علیه این قدرت ستمگر باعث بوجود آمدن ادبیات مقاومت شد.در میان مضامین متعددی که ادبیات مقاومت بخصوص شعر مقاومت در هر دو کشور ایران وفلسطین به خود اختصاص داده است ، مضمون شهادت وشهادت طلبی، ایثار واز جان گذشتگی مردم ورزمندگان وبه تصویر کشیدن صحنه های شهادت مبارزان برای آزادی وطن، از اصلی ترین آنها می باشد. این مقاله قصد دارد به واکاوی موضوع شهید وشهادت در اشعار شاعران برجسته زن ادبیات مقاومت وپایداری ایران وفلسطین ، «طاهره صفارزاده» و«فدوی طوقان» بپردازد وجلوه هایی از انعکاس این موضوع را در شعر این دو شاعر معرفی کند. از جمله نتایج بدست آمده در این مقاله نزدیکی دیدگاه این دو شاعر راجع به جایگاه شهید، ادامه داشتن راه شهدا و سوگواری برای شهید است. در شعر صفارزاده بر خلاف شعر فدوی طوقان عنصر اندیشه بر عنصر احساس غالب است.به عبارت دیگر در شعر فدوی عاطفه حزن محسوستر وتأثیر گذارتر از شاعر ایرانی است.

شعر مقاومت، شهید، شهادت، طاهره صفارزاده ، فدوی طوقان