عادت ستیزی در کلام و بیان شعری منوچهر آتشی

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 527

This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

LANGUAGE01_181

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395

Abstract:

یکی از روش های تحولات سبکی و برجسته کردن زبان شعر، خلاف آمد عادت و هنجارگریزی است که در حقیقت نوعی قاعده افزایی بر قواعد حاکم بر زبان دستوری است این قاعده افزایی و آشنایی زدایی باعث تحولات سبکی در نظم و نثر می شود که شاعر با هنر نمایی و هنر آفرینی شعر خود را برجسته و نمایان می کند. این برجسته سازی گاه در بعد موسیقیایی زبان چون صدا، وزن، قافیه، ردیف و هماهنگی های آوایی شکل می گیرد و گاه در بعد بیانی و معنایی زبان با بهره گیری از هنرهای ادبی چون تشبیه، استعاره، مجاز، تشخیص، متناقض نما (پارادوکس) و تصویر آفرینی و ... به آشنایی زدایی در شعر خود می پردازد. تأمل و تعمق در تحلیل اشعار منوچهر آتشی نشانگر این واقعیت است که وی به صورت گسترده از ابعاد گوناگون در برجسته کردن زبان شعری اش- که گاه به صورت عمدی بوده است- از انواع هنجارگریزی بهره برده است و هدف نهایی در این مقاله، تبیین انواع هنجارگریزی های معنایی، واژگانی، نحوی، زمانی، آوایی، گویشی، سبکی و نوشتاری و بسامد هر یک از آنها در شعر وی می باشد.

Authors

ناصر ناصری

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی خوی، ایران

لیدا همت جو

کارشناسی ارشد ادبیات شبستر ، ایران