بررسی مقوله نشان داری در سبک های مختلف زبان فارسی بر اساس جدول هسپلمث
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 909
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LANGUAGE01_186
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395
Abstract:
واحدهای زبانی در پیکره های متفاوت گفتاری و نوشتاری دارای بسامدهای یکسانی نیستند. در این پژوهش، بی نشانی و نشان داری بعضی مسایل بسامدی زبان، بر اساس جدول هسپلمث بررسی شده اند. هسپلمث معتقد است جدول ارائه شده، مجموعه ای از مقولات زبانی همگانی را بیان می کند که برای صرف تمام زبان ها صادق است. این بررسی با مقایسه معروف ترین آثار ادبی زبان فارسی در دوره های گوناگون از سبک خراسانی (تاریخ بیهقی)، سبک عراقی (کلیله و دمنه)، سبک هندی (طوطی نامه)، سبک بازگشت (قائم مقام فراهانی) تا سبک معاصر (جلال آل احمد) صورت گرفته است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان انطباق جدول هسپلمث با زبان فارسی و آثار آن در دوره های مختلف و پاسخ به این پرسش است که آیا می توان این جدول را با موضوع جهانی ها مرتبط کرد یا خیر
Keywords:
Authors
الهام اخلاقیباقوجری
دانشجوی دکتری زبان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
راحله کریمی فیض آبادی
کارشناس ارشد زبان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
حیدرعلی امینی
کارشناس ارشد زبان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
مسیح اله نعمتی
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :