ملیحه خیری - دانشجوی دکتری ادبیات فارسی،دانشگاه تهران، ایران
محبوبه صرفی - کارشناسی ارشد ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، ایران

شهرستان دامغان یکی از شهرستان های استان سمنان است که از 143 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل یافته و محصول عمده ی شهرستان دامغان پسته و غلات است. ادبیات محلی این شهرستان بسیار غنی و کهنسال است. لالایی های آن فراوان و از نظر محتوایی شامل این موارد است:1. نشان دهنده محبت مادران، مثلاً مادر به ستایش کودک می پردازد و او را به انواع گل ها و موجودات دوست داشتنی مانند می کنند یا قربان - صدقه ی فرزند می رود. 2. آرزوها که این گونه لالایی ها بیان آرزوهای مادر برای فرزند است. 3. ترساندن کودک که مادر برای خواباندن کودک او را از موجوداتی مثل لولو می ترسانده است. 4. گلایه مادر که از نگهداری کودک خسته شده و حتی در زمان استراحت شبانه هم کودک به او مجالی نمی دهد، لب به اعتراض و گلایه از فرزند می گشاید. 5. مسائل اقتصادی - اجتماعی مثلاً این که لالایی به شغل پدر اشاره دارد که احتمالاً برای معیشت اقتصادی مجبور بوده است به سفر برود. 6. مسائل زنان مثلاً ازدواج مجدد مرد. 7. محیط جغرافیایی که مثلاً لالایی اشاره به روستاها دارد

لالایی، شعر، ادبیات محلی