مریم طهماسبی - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران
کبری نودهی - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران

خوشنویسی یا خطاطی به معنی زیبانویسی یا نوشتن همراه با خلق زیبایی است. خوشنویسی تقریباً در تمام فرهنگ ها به چشم می خورد اما در مشرق زمین و به ویژه در سرزمین های اسلامی و ایران، در زمره ی هنرهای تجسمی واقع است. در ایران، خط، سیر تحولی بسیاری طی نمود. قرن های نهم تا اوایل قرن دوازدهم هجری را می توان قرن های درخشان در هنر خوشنویسی ایران دانست. در این مقاله سعی نگارندگان بر آن بوده تا انواع خطوط و قالب های خط در اشعار دو خوشنویس شاعر« سلطان علی مشهدی» ملقب به «سلطان الخطاطین» از نستعلیق نویسان قرن 9 و10 و«محمد شفیع وصال شیرازی» معروف به «میرزا کوچک»، شاعر وخوشنویس قرن دوازدهم، مورد نقد و بررسی قرار دهند و پیوند خوشنویسی و ادبیات را از این رهگذر آشکار سازند

خوشنویسی، انواع خط، سلطان علی مشهدی، وصال شیرازی