نقش صمت وجوعدرخودسازیعرفانی(برپایهآثارسنایی،عطارومولانا)
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 550
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LANGUAGE01_379
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395
Abstract:
مهم ترین هدفی که در عرفان اسلامی مطرح است، رسیدن به مرتبه وصال الهی می باشد. بزرگان صوفیه بر این باورند که برای محقق شدن این هدف، سالک مبتدی باید به خودسازی بپردازد و وجودش را تعالی بخشد. از این رهگذر، راهکارهای فراوانی طرح شده و مورد توجه قرار گرفته است که در این بین، صمت و جوع از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند. دو مقوله ای که در منابع اسلامی، کم و بیش بدان پرداخته شده و به تقلید از آن، در تصوف اسلامی نیز، راه یافته است. در تحقیق حاضر، به روش توصیفی و تحلیلی نقش صمت و جوع در خودسازی عرفانی مورد بررسی قرار گرفته و بدین منظور، این دو اصطلاح در آثار سنایی، عطار و مولوی کاویده شده است.
Authors
عباس محمدیان
دانشیار گروه زبان وادبیات فارسی دانشگاه حکیم سبزواری
مهین میرزابیاتی
دانشجوی دکتریزبان و ادبیات فارسی، دانشگاه حکیم سبزواری
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :