محبوبه مسلمی زاده - استادیار، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه، خوزستان، ایران

در آثار عطار نیشابوری اندیشه های توحیدی موج می زند. وی کعبه را قبله گاه عاشقان خدا و تجلی گاه توحید در دنیا می داند و معتقد است در این راه باید اخلاص ورزید و با فقر در راه او فنا شد. هدف تحقیق حاضر این است که دریابد عطار در تبیین منظور خود تا چه میزان به باورهای دینی استناد کرده است؟ کعبه به عنوان محور توحید، در اشعار عطار چگونه نمود یافته و هدفش از بیان داستان ها و مفاهیم با رویکرد حج و کعبه چیست؟ وی کعبه را از دیدگاه عرفانی، اجتماعی و دینی، مظهر اخلاص و وحدت معرفی کرده می خواهد مسلمانان را به توحید و اخلاص در راه حق فراخواند. این موضوع در شعر شاعرانی همچون خاقانی و جامی و نیز بطور کلی در ادب فارسی اما نه در شعر عطار، بررسی شده است. در این تحقیق با بررسی همه جانبه دیوان اشعار و مثنوی های عطار، مضامین پیرامون کعبه بعنوان قبله گاه مسلمانان و نماد وحدت اسلامی مطالبی مطرح، استخراج و تحلیل شده است

فریدالدین عطار، دیوان عطار، مثنوی های عطار، کعبه، توحید، تجلی گاه وحدت