داوود نیسی
امیر بابک زندوکیلی
آقاجان بهادری
غلامرضا قاضی زاده

بشر در طول تاریخ با کمک نیروی اندیشه، تفکر و خلاقیت و بهره برداری از منابع موجود بر روی کره زمین، همواره به فکر ساختن ابزارها و ایجاد فن آوری های جدید برای تامین نیازهای اولیه خود از جمله غذا، افزایش میزان محصول و آسان نمودن انجام کارهای خود بوده و در این راستا تا به امروز یک مسیر پیشرفتی را طی نموده تا به جایگاه کنونی خود رسیده است. بی شک رسیدن بشر به این جایگاه، بدون استفاده از ابزار ساخته دست خود، امکان پذیر نبوده است. ورود ماشین به عرصه حیات بشری یک انقلاب عظیم در زندگی انسان محسوب می شود. مکانیزاسیون به شرط اصول توسعه پایدار، عامل اصلی تحرک و رشد مداوم سطوح کمی و کیفی تولید در تمامی بخش های آن به شمار می آید. با توجه به پیشرفت علم و لزوم تامین نیازهای بشر، لزوم خارج شدن از کشاورزی سنتی وگرایشی به مکانیزاسیون کشاورزی هر روز بیشتر احساس میشود. اما در حال حاضر مسئله این است که به منظور دستیابی به یک مکانیزاسیون واقعی جهت نیل به اهداف فوق چه زیر ساخت ها و الزاماتی را باید رعایت کرد تا اهداف اصلی کشاورزی ماشینی بر آورده شود. بخش کشاورزی برای تحقق مأموریت های خود از جمله تأمین امنیت غذایی جامعه و ایفای نقش مؤثر در تقویت استقلال ملی، نیازمند گذر سریع از مرحله تولید معیشتی و سنتی به مرحله تولید صنعتی و تجاری است. از طرفی مکانیزاسیون به مثابه رویکردی است که نیل بخش کشاورزی به مرحله تولید صنعتی و تجاری را ممکن می سازد. بنابراین ضرورت دارد تا با اتخاذ تدابیر کارشناسانه به توسعه آن پرداخته شود. کاربرد ماشین آلات کشاورزی می تواند منجر به افزایش تولید و درآمد کشاورزان و درنهایت افزایش درآمد در بخش کشاورزی می شود

بخشکشاورزی، توسعه پایدار، تولید، مکانیزاسیون