احسان کافی - دانشجوی کارشناسی ارشدحقوق جزاوجرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحدیزد

پس ازوقوع جرم و اقامه دعوی کیفری درمرجع صالح رسیدگی نیازمند اصول و تشریفات دقیقی است که تحت عنوان ایین دادرسی کیفری مطرح میگردد درکنار این نظام قانونی ایین دادرسی مدنی وجوددارد که تشریفات رسیدگی دعاوی مدنی را مشخص می نماید که بعضا درمواردی میتواند به مساعدت و همراهی جریان رسیدگی دعوی کیفری بیابد و جریان رسیدگی با ختم رسیدگی را تسهیل نماید قراراناطه یکی ازقرارهای مهم درایین دادرسی مدنی به شمار می اید که درراستای صلاحیت ذاتی و محلی محاکم نسبت به موضوعات مختلف ازسوی دادگاه حقوقی صادر میشود اگرچه قانون گذار درمواردی صلاحیت رسیدگی به دعاوی کیفری را به صورت صلاحیت اضافی به دادگاه حقوقی داده است اما چنانچه درجریان رسیدگی به دعوای حقوقی نیازمند اثبات ادعایی باشیم که رسیدگی به آن درصلاحیت دیگری است و بدون آن تصمیم گیری درمورد دعوای اصلی ممکن نباشد دادگاه مکلف به صدورقراراناطه می باشد این یک تکلیف امره می باشد این قرار هم درجایی که ادعایی ازطرف خواهان دعوای اصلی و هم درجایی که ادعایی ازطرف خوانده دعوای اصلی مطرح میشود که نیازمند به اثبات دردادگاه دیگری باشد قابلیت صدور دارد چرا که عدم پذیرش این نظر اشکالات و ابهاماتی را درپیش دارد رویه قضایی میتواند نقش مهمی درتعیین موارد صدور قراراناطه داشته باشد

قراراناطه ،دعاوی کیفری ،آیین دادرسی ،دادگاه حقوقی