علل پیروزی حزب عدالت و توسعه AKP در انتخابات پارلمانی ترکیه درسالهای 2002 تا 2007 میلادی
Publish place: نخستین همایش ملی علوم اسلامی حقوق و مدیریت
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 559
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCPB01_246
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395
Abstract:
این پژوهش با هدف معرفی یک حزب اسلام گرا در ترکیه به نام حزب عدالت وتوسعه با مشی اعتدالی و نوگرایانه، نوشته شده است . در این پژوهش سعی بر آن است که زمینه ها و علل پیروزی این حزب در انتخابات پارلمانی سالهای 2002 و 2007 مورد بررسی قرار گیرد. در این پیروزی عوامل مختلفی دخالت داشته اند از جمله، عملکرد نادرست احزاب لائیک که دولت را در سال 2002 و قبل از آن تحت کنترل داشتند. همچنین ارائه برنامه های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مناسب باعث پیروزی حزب عدالت وتوسعه در انتخابات پارلمانی گردید. عملکرد های موفق حزب عدالت و توسعهدر ابعاد داخلی وخارجی در دوره اول دولت در پیروزی مجدد موثر بود. این حزب به عنوا ن اولین حزب اسلام گرا بعد از دهه ها وجود دولت های ضعیف با کسب اکثریت کرسی های پارلما ن، به تنهایی تشکیل دولت داد. در دوره اول موفقیت های چشم گیری در زمینه های مختلف به خصوص اقتصادی و سیاسی نصی ترکیه نمود. در انتخابات دوره دوم هم مورد اقبال مردم ترکیه قرار گرفت.رهبران حزب برای مصون ماندن از حملات مخالفان مشی سکولاریزم یعنی جدایی دین از سیاست را برگزیده اند. رهبران اصلی تشکیل دهنده حزب عدالت وتوسعه، در دهه 30 عضو موثر حز بمنحله رفاه بودند ولی خط مشی سیاسی، عقیدتی و... بعد از تشکیل حزب عدالت وتوسعه وتشکیل دولت با تفکرات رهبر حزب رفاه نجم الدین اربکان دچار تعارض گردید. به طو ری که اربکا ن به عنوان اصلی ترین منتقد علیه رهبران حزب عدالت وتوسعه موضع گیری کرده، آنها را نفوذی های آمریکا قلمداد می کند. به نظر می رسد اتخاذ مشی سکولاری ونزدیکی بیشتر به غر ب باعث اختلاف و شکاف بین رهبران حزب عدالت و توسعه و اربکان شده و با گذشت زما ن این شکا ف عمیق تر می شود.
Keywords:
Authors
سولماز مرادنژادسرای
دانشجوی دکتری علوم سیاسی، گرایش جامعه شناسی سیاسی، واحد علوم و تحقیقات تهران
عبدالعزیز مولودی
دانشجوی دکتری علوم سیاسی جامعه شناسی سیاسی، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران.
سیدمصطفی ابطحی
استادیار، هیئت علمی گروه علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات تهران
صمد عابدینی
استادیار، - هیئت علمی گروه جامعه شناسی، دانشگاه آزاد واحد خلخال
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :