قنبر رفعتی - کارشناس ارشد حقوق جزا و جرمشناسی

صلح و سازش و اصلاح ذاتالبین از آموزههای دین اسلام و باورهای فطرت بشری است. نهادهای سازشی ازجمله شوراهای حل اختلاف براساس ضرورت دوری از عدالت کیفری و نیل به عدالت ترمیمی تشکیل میشوند. از آنجا که اعضای این نهادهای غیردولتی و شبهقضایی از بین آحاد و طبقات اجتماعی انتخاب میشوند، بهتر از مراجع رسمی میتوانند به اختلافات اشخاص پایان دهند. فعالیت نزدیک به یک دهه این شوراها در کشورمانموید آن است که شوراها توانستهاند، حجم زیادی از پروندههای ورودی دادگستری را با صلح و سازش یا از طریق رسیدگی سریع مختومه کنند و این فعالیت توانسته علاوه از صرفهجویی در هزینه دادگستریها، مردمرا از سردرگمی در راهروهای دادگاهها نجات دهد. استمرار فعالیت شوراها نیازمند بازنگری اساسی و کارشناسانه در قانون شوراهاست، چرا که شوراها در حال حاضر بر سر دوراهی قرار گرفتهاند. اگر نقایص وایرادات کارشناسی آنها برطرف شود، سیستم قضایی کشور از تورم پروندههای مطروحه خلاصی خواهد یافت. ولی برعکس اگر موانع و ایرادات فراروی شوراها برطرف نشود، آثار جبرانناپذیری بر جامعه و حقوق آحاد مردم خواهد گذاشت که بیاعتمادی مردم یکی از آثار مذکور است

شورا ،حل اختلاف، قانون جدید