مدیریت دینی از نگاه امام علی علیه السلام

لازمه زندگی اجتماعی مقرراتی است که ضمن حفظ نظم جامعه، شهروندان را در مسیر تعالی جسمی و روحی یاری رساند. بدون تردید بایسته این مقررات، وجود مدیر و هیأت میرهای مشرف بر آن برای به جریان انداختن آن مقرراتاست. هیأت مدیره و ملت در برابر هم و هرکدام در برابر خدای خود مسئولیتهائی دارند. امام علی علیه السلام در کمتر از پنج سال، مطابق آنچه از سخنان ایشان در نهج البلاغه و سایر کتابهای حدیثی گردآوری شده است، بهبسط وظایف مدیر و ملت پرداخت و در خطبهها و نامهها به تفصیل آن را بیان نمود. در این راستا مهمترین وظیفه ملت تبعیت از مدیر و محوری ترین وظیفه مدیر رعایت انصاف و ایجاد زمینه پیشرفت همه جانبه احاد ملت است. آنچه نگانده در این پژوهش پیگیری میکند، اثبات این مهم است که گستردگی پرداخت امام به بیان هر دو مقوله)وظایف مدیر و مجموعه زیر دست(، گویای این مهم است که مدیر و مجموعه زیر دست روابطی دو سویه دارند و لزوم انجام وظیفه ملت مشروط به انجام وظایف از سوی مدیر می باشد

Keywords:

حکومت , سیاست , مدیریت , امام علی (ع) , نهج البلاغه