شکوفه یاراحمدی - کارشناسی ارشد نرم افزار کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
سید حمید حاج سید جوادی - دکترای تخصصی پیچیدگی الگوریتم و جبر محاسباتی، دانشگاه شاهد تهران

یک عامل سیار عبارت است از نرم افزاری که به طور مستقل و متکی به خود به عنوان دستیار یک شخص یا سازمان عملی را انجام می دهد. از عامل های سیار برای جستجوی اطلاعات، بازیابی اطلاعات، فیلترینگ، تشخیص مزاحم در شبکه ها و ... استفاده می شود. یکی از مسائل مورد بحث در مورد عامل های سیار مسأله امنیت آنها می باشد. جهت استفاده موثر و ایمن از عامل های سیار باید موارد مختلف امنیت را در نظر گرفت. یکی از این موارد مسأله عدم انکار عامل های سیار می باشد. در این تحقیق ابتدا با مروری بر روش های موجود، مزایا و معایب هر یک بررسی می گردد. سپس با بهره بردن از ویژگی های عامل های سیار یعنی همکاری، یادگیری، تحرک و تکثیر یک روش موثر جهت حفظ محرمانگی عامل های سیار ارائه گردیده است. تاکنون جهت برقراری مسأله عدم انکار عامل های سیار روش هایی ارائه گردیده که پایه و اساس آنها عمدتاً بر مبنای امضای دیجیتال می باشد در حالیکه از ویژگی های خود عامل ها هم در جهت این امر می توان استفاده کرد. دراین تحقیق در فصل اول ابتدا مختصری راجع به عامل های نرم افزاری بیان خواهد شد. در ادامه عامل های سیار، ویژگی ها و کاربردهای آنها شرح داده می شوند. مسأله اصلی این تحقیق مسأله امنیت عامل های سیار می باشد که فصل دوم به مسأله امنیت عامل های سیار و تهدیدهای موجود اختصاص دارد. در فصل سوم روش پیشنهادی جهت برقراری عدم انکار عامل های سیار بیان می شود. در فصل چهارم شبیه سازی، ارزیابی و نتایج شبیه سازی شرح داده می شود. جهت شبیه سازی این روش از زبان Brahms استفاده شده است. در نهایت در فصل آخر یعنی فصل پنجم نتیجه گیری و کارهای آینده بیان می شوند.

عدم انکار - عامل سیار - سیستم چند عامله - امنیت