مهررخ غضنفری - کارشناسی ارشد آمار/کارشناس آمار مرکز آمار ایران
ولی الله ساکی - دکترای تخصصی/عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور

سرشماری یکی از طرحهای اصلی کشورها جهت حصول برنامهریزی، نظارت، کنترل و ارزیابی منابع ملی و اطلاعرسانی شاخصهای موضوعی جهانی است. در میان سرشماریها، سرشماری عمومی نفوس و مسکن به جهت ارائه تصویری کلی از اندازه، ساختار و ویژگیهای جمعیتی، اجتماعی، اقتصادی و ارضی، برای مدیران ارشد برنامهریز از اهمیت ویژهای برخوردار است و دارای اقلامی آماری است که قلم آماری مهاجرت در آن، بهدلیل وابستگی به طول دوره سرشماری نیازمند دقت در انتخاب بازه زمانی است زیرا هرگونه تغییر در فواصل سرشماری این قلم را دستخوش تغییر میکند. لذا با توجه به ده ساله بودن دورههای سرشماری تا سال 85 و احتمال بازگشت به روند دورههای ده ساله پس از سرشماری 59 ، سرشماری 95 بهعنوان یک فرصت و تهدید برای قلم مهاجرت محسوب میشود تا ضمن حفظ سری زمانی و نقشه مکانی مهاجرتها در دورههای ده ساله، امکان تعیین تعدد مهاجرتهای فردی و تحلیل بقای مهاجرت و نوسانهای مهاجرتی در شرایط و اوضاع و احوال مختلف کشور ایجاد شود. در این پژوهش، با مطالعه اسنادی و تحلیل ثانویه ابعاد مترتب بر این قلم آماری در سرشماری عمومی نفوس و مسکن 59 بررسی شده است.

سرشماری نفوس و مسکن، قلم آماری مهاجرت، سری زمانی مهاجرت، نقشه مکانی مهاجرت، بقاء مهاجرت