افروز سعیدیان - کارشناس ارشد نقاشی و پژوهشگردانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان
افسانه ناظری - دکتری پژوهش هنر استادیار دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنراصفهان
پریسا داروئی - دانشجوی دکتری پژوهش هنر دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان
آناهیتا تاشک - دکتری روانشناسی سلامت استادیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی گروه روانشناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان

اضطراب، شایع ترین اختلال عاطفی در بیماران مبتلا به سرطان است که علایم اضطراب فیزیولوژیکی در این کودکان بارز است. از این - رو این پژوهش با اهمیت دادن به این قشر آسیب دیده با هدف طراحی روش های نقاشی تعاملی و سپس ارزیابی میزان تأثیر آن درکاهش اضطراب فیزیولوژیکی کودکان سرطانی 6 تا 8 سال انجام پذیرفت و این پرسش مطرح است که روش های طراحی شده نقاشی درمانی تعاملی تا چه میزان می تواند برکاهش اضطراب فیزیولوژیکی کودکان سرطانی 6 تا 8 سال مؤثر باشد؟ روش این طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش با رویکرد هنردرمانی بیانگر صورت پذیرفته است. هنردرمانجوها در این پژوهش شامل 6 کودک سرطانی در گروه سنی 6 تا 8 سال بوده که توانایی شرکت در جلسات هنردرمانی گروهی را داشتند. برای بررسی اضطراب فیزیولوژیکی کودکان در پیش آزمون و پس آزمون ازتست مقیاس تجدید نظر شده اضطراب آشکار کودکان (RCMAS) بهره گرفته شد که قبل و بعد از انجام جلسات نقاشی درمانی تعاملی از آنها به عمل آمد. یافته های پژوهش حاصل از تحلیل آماری ناپارامتریک تست اضطراب نشان دهنده آن است که به کارگیری روش های طراحی شده نقاشی تعاملی که همگی با هدف تخلیه هیجانات، آرام سازی، پرداختن به خود برای پذیرش نواقص و رفع آنها از طریق تخیل، افزایش اعتماد به نفس، ایجاد امید به آینده، تمرکز بر روی علایق و رهایی از نگرانی های ناشی از بیماری جهت رهایی از اضطراب فیزیولوژیکی این کودکان طراحی گردیده؛ توانسته بر کاهش اضطراب فیزیولوژیکی کودکان سرطانی تأثیر معناداری داشته باشد. P

اضطراب فیزیولوژیکی، سرطان، کودکان 6 تا 8 سال، نقاشی تعاملی، هنردرمانی