جواد شیرکرمی - دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم تربیت
مینو شریفی دروازه - دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم تربیت
فرزاد قنبری جگرلویی - دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم تربیت

نظام تعلیم و تربیت هر کشور اصلی ترین بستر تحول و پویایی آن است. بدون تردید تحول در آموزش و پرورش در گرو تحول در نظام ارزش ها ونگرش های فرهنگی، پرورشی و آموزشی کارگزاران جامعه است. مدارس در هر جامعه ای انتقال دهنده ارزش های حاکم بر جامعه به خانواده ها و نسل های آینده است. با وجود حصول پیشرفت در زمینه های گوناگون اعم از عرصه تعلیم و تربیت و توجه به مسائل مرتبط با آن نظیر فلسفه، روان شناسی و جامعه شناسی و نیز تحولات شگرف در کسب مهارت های عمومی، در برخی زمینه ها، آن گونه که شاید و باید تلاش های مفید و کافی صورت نگرفته است. مسائلی نظیر ارتباط آموزش و پرورش با صنعت و توجه به پیشرفت های علمی، ایفای نقش مؤثر تعلیم و تربیت در زندگی انسان و شکوفایی استعدادها و ارزش های والای انسانی از وظایف خطیر نظام تعلیم و تربیت است. انسان شدن انسان و وصولش به کمال نهایی به تعلیم و تربیت صحیح وابسته است و انسان های اسوه و نیز اهل علم تربیت صحیح را همواره مورد تأکید قرار داده و در این خصوص مواردی را بیان کرده اند. بدون شک تربیت درست از بارزترین وظایف یک جامعه بوده، هست و خواهد بود. در این نوشتار بکارگیری محبت و همیاری در آموزش و پرورش، آموزش متناسب و آرمانخواهی، ارائه صحیح و کاربردی حرفه آموزی و کار عملی و استفاده از روش های آموزشی نوین و اثربخش توصیه می شود.

تعلیم و تربیت، تربیت دینی و ارزشی، رویکرد پژوهش محوری، معضلات آموزشی