محمد سریرافراز - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اقتصادی، عضو باشگاه پژوهشگران جوان
فاطمه فهیمی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اقتصادی، عضو باشگاه پژوهشگران جوان

تجارت الکترونیک امروزه به عنوان شیوه جدیدی از انجام مبادلات تجاری که مبتنی بر داده های الکترونیکی است، جایگزین روش های سنتی شده و به سرعت در حال فراگیر شدن است. از همین رو ایجاد چهارچوب قانونی و توجه به مسائل حقوقی مبادلات الکترونیکی از جمله مسائل مهمی است که در فراروی قانون گذاران قرار گرفته است. یکی از موضوعات حقوقی مطرح در این مورد، امنیت مبادلات در محیط فناوری اطلاعات می باشد که گسترش تجارت اکترونیک در گرو تضمین آن در عصر فناوری اطلاعات است. امضای الکترونیکی از جمله راهکارهایی است که برای تضمین امنیت و ایجاد اعتبار اسناد و قراردادها و داده های الکترونیکی پیش بینی شده و تاکنون مقتضیات قانونی آن در بیشتر نظام های حقوقی فراهم آمده است. اهمیت این موضوع تا حدی است که در برخی به تصویب رسیده است. در کشور ایران نیز اقدامات « قانون امضای الکترونیکی » از کشورها مثل آلمان قانون مستقلی تحت عنوان مثبتی در این زمینه انجام شده و برخی از فصول قانون تجارت الکترونیک نیز به امضای الکترونیکی مطمئن و ثبت آن اختصاص یافته است. مقاله حاضر امنیت مبادلات در فضای مجازی را به عنوان یکی از مهمترین بسترهای حقوقی تجارت الکترونیک، از دریچه امضای الکترونیکی مورد توجه قرار داده و بطور اجمالی به تعریف، مزایا، تکنیک ها، قابلیت استناد این نوع امضاء از منظر حقوقی و تمام مسائل امضای الکترونیکی پرداخته و در پایان، به منظور مقایسه ای تطبیقی به بیان بندهای قانونی موجود در کشور های جهان می پردازیم.

امضای الکترونیکی، امنیت، تجارت الکترونیکی، حقوق، رمز نگاری، مرجع گواهی امضاء