نقش مراکز تحقیقاتی معماری و ارتباط این مراکز با دانشکده های معماری در احیاء اصل محرمیت

امروزه برخلاف سنت های رایج دانشگاهی گذشته که آموزش معماری را فقط مبتنی بر تجربه و تمرین طراحی می دانسته اند، نیاز به پژوهش و تحقیق در زمینه های نظری، برقراری پیوند دیدگاه نظری با شیوه های جدید طراحی و شیوه ی کارگروهی در کارگاه ها، بیش از پیش آشکار شده است. کشورایران با وجود اینکه در زمینه معماری و دستاوردهای فنی، هنری مربوط به آن پیشینه درخشانی دارد، اما اکنون جایگاه اصلی خود را از دست داده و با چالش های فراوانی مواجه است ، این در حالی است که در بعد جهانی، معماری و علوم متعدد وابسته به آن هرروز در حال رشد و دستیابی به اطلاعات جدید است. هدف از پژوهش حاضر بررسی مراکز تحقیقاتی معماری و نقش آن ها در احیای اصل محرمیت از اصول معماری ایرانی – اسلامی می باشد. نتایج حاصل از این بررسی حاکی از آن است که مرکز تحقیقات و مطالعات معماری با فراهم نمودن فضاهای آزمایشگاهی برای مطالعه و تحقیق ، فضاهای کارگاهی برای ساخت و تجربه مدول ها و ماکت ها ، کتابخانه و مرکز اسناد به عنوان یک منبع تخصصی معماری ، نمایشگاه و سالن همایش به عنوان فضایی برای ارائه دستاوردهای مرکز و استفاده عموم از این دستاوردها ، در کنار بخشهای دیگر زمینه ای را برای احیای اصول معماری ایرانی – اسلامی مهیا می سازد . بدین لحاظ لازم است به منظور افزایش بحث تحقیق و پژوهش در کنار آموزش معماری، بررسی بیشتری جهت شناسایی اصول لازم جهت ایجاد چنین فضایی درکنار دانشکده معماری، صورت پذیرد.

Keywords:

اصول معماری ایرانی - اسلامی , مرکز تحقیقات , دانشکده معماری , تحقیق و پژوهش