نقش دلبستگی به مکان در هویت بخشی به منطقه جنگلی ناهار خوران گرگان

شهرها به عنوان مکان زندگی و فعالیت انسان نه تنها بخش مهمی از محیط می باشند بلکه علاوه بر تأثیرگذاری بر محیط زیست باعث بهبود کیفیت زندگی، احساسات و ایجاد حس دلبستگی به مکان می گردند و از آنجا که ادراک مکانی نتیجه تعامل انسان با عناصر درون محیط است، وجود مناطق طبیعی بکر می تواند به عنوان یک عنصر طبیعی در شهر، در هویت مندی آن تأثیر به سزایی داشته باشد. این پژوهش با انگیزه توجه به اهمیت دلبستگی و ابعاد آن با تبیین شاخص های دلبستگی به مکان،نقش آن را در ایجاد مطلوبیت و هویت منطقه جنگلی ناهارخوران گرگان بررسی می کند. پژوهش مذکور با روش مطالعه نمونه موردی و مطالعات میدانی و مصاحبه حضوری با شهروندان گرگانی و گردشگران و بازدیدکنندگان از ناهارخوران و تحلیل آن با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است. با توجه به نتایج حاصله میتوان اینگونه استنباط نمود که ماهیت وجودی منطقه ناهارخوران باعث ایجاد نوع خاص دلبستگی افراد به آنجا گردید تا به این حد که اکثر بومیان حداقل ماهی و غیربومیان در صورت مراجعه به شهر گرگان بطور حتم به این منطقه مراجعه به شهر گرگان بطور حتم به این منطقه مراجعه می نمایند. امید است با استناد نتایج تحقیق بتواند عوامل موثر بر ایجاد دلبستگی به منطقه جنگلی ناهارخوران به عنوان یک مکان هویت مند برای ساکنین و گردشگران این شهر را در جهت ایجاد برنامه ریزی صحیح در این زمینه به مسئولین امر کمک نماید.

Keywords:

دلبستگی به مکان , هویت بخشی , منطقه جنگلی ناهارخوران , گرگان