مدیریت بحران افت آب های زیرزمینی حوضه میمه اصفهان

ازدیاد روز افزون جمعیت ، گسترش فعالیت های صنعتی و کشاورزی منجر به بهره برداری بیش از حد از منابع آب های زیرزمینی شده ، که این امر توأم با وقوع خشکسالی های مداوم و کاهش بارش بوده است . در همین راستا موضوع افت سطح آب های زیرزمینی محدوده ی میمه یکی از محدوده های اصلی حوضه آبریز گاوخونی و از نظر زمین شناسی ، محصور بین ارتفاعات دو پهنه تکتونیکی ارومیه - دختر و سنندج - سیرجان ، جزء شهرستان شاهین شهر - میمه از توابع استان اصفهان با وسعت بالغ بر 2064.5 کیلومتر مربع می باشد . دارای آب و هوای نیمه صحرایی ( گرم و خشک در تابستان و سرد و خشک در زمستان ) می باشد . در این نگارش داده های آماری افت سطح آب زیرزمینی و بارش منطقه طی بازه زمانی ( 92-1362) مورد تحلیل قرار گرفت و نکات ذیل استنتاج گردید : - سیر نزولی و افت مداوم سطح آب های زیرزمینی منطقه براساس کموگراف . - نوسانات شدید بارش منطقه و بسیار پایین تر از میانگین نرمال . - عدم تطابق بین بارش و نوسانات افت سطح آب های زیرزمینی ، دال بر کمبود ذخایر آبخوان ها . - تنزل مداوم کیفیت آب ، باتوجه به نمودار توأم هیدروگراف درازمدت و کموگراف آبخوان ، که مبین کاهش ذخایر آبخوان ها و افت سطح آب به علت عدم تغذیه کافی می باشد به ویژه در محدوده میمه که صنایع نقش کمتری در آلودگی آب زیرزمینی دارند .- هشدار جدی و زنگ خطر برای کمبود آب منطقه ، نظر به اینکه بارش ، عامل اصلی در تولید رواناب مناطق و در کلیت خود تغذیه کننده اصلی سفره های آب زیرزمینی محسوب می گردد ، شناخت وضعیت و میزان بارش می تواند روشن کننده بسیاری از تصمیمات در مورد مدیریت مطلوب و بهینه از منابع آب باشد .

Keywords:

آب های زیرزمینی , بارش , خشکسالی , میمه