بررسی تاثیر مشخصات اسکلت ساختمان های فولادی بر میزان تغییر شکل جانبی و برش پایه سازه

به طور معمول در ساختمانهای فلزی از مهاربندها برای مقاومت در برابر نیروهای جانبی و جهت کاهش تغییرمکان جانبی طبقات استفاده می گردد. مهاربندها دارای انواع گوناگون هم مرکز، خارج از مرکز و با المان زانویی هستند که استفاده از هر کدام در جای مطلوب کمک زیادی به ما خواهد کرد. استفاده از بادبندهای هم محور در قابهای مهاربندی باعث افزایش سختی و همچنین کاهش شکل پذیری می شود. اتصالات ساختمانها نیز از جهات گوناگون به انواع مختلف تقسیم می شوند که می توان به اتصالات صلب و نیمه صلب و مفصلی اشاره کرد. در این مقاله به بررسی میزان تغییر شکل جانبی و برش پایه سازه با ترکیب استفاده از بادبندهای هم مرکز ضربدری در دهانه های کناری یا میانی قاب ساختمانی و اتصالات صلب یا مفصلی توسط نرم افزار ETABS پرداخته می شود. در این بررسی تمامی قابها در محیط نرم افزار ETABS تحت تحلیل استاتیکی و دینامیکی (تاریخچه زمانی) قرار می گیرند. تحلیل دینامیکی تحت زلزله های طبس، نورتریج و کوبه انجام می شود. طبق تحلیل های انجام شده نمودارهای بیشترین مقدار Drift و برش پایه قاب ها تحت هر زلزله رسم می شود. طبق مشاهدات بدست آمده از نمودارها مشخص شده که اتصالات گیردار (صلب) دارای تغییرمکان جانبی کمتری نسبت به اتصالات مفصلی می باشند. از لحاظ مقدار برش پایه بوجود آمده در اثر زلزله های طبس و نورتریج بادبند در دهانه های کناری و زلزله کوبه دهانه های میانی کمترین مقدار را دارند. ضمنا در تامین خواسته های اتصالات گیردار باید در اجرای مواردی نظیر محدودیت مقدار عرض ورق های اتصال را در نظر گرفت.

Keywords:

بادبند ضربدری , اتصالات صلب و مفصلی , تغییرمکان جانبی , برش پایه , نرم افزار ETABS