مهدی بارنگ - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، گروه مهندسی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
امیر ایازی - استادیار، گروه مهندسی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران

طی سه دهه ی اخیر، کاهش پاسخ سازه ها تحت اثر بارهای دینامیکی، موضوع پژوهش های بسیاری بوده است. یکی از روش های نوین به کار گرفته شده برای کاهش پاسخ سازه ها استفاده از سیستم های کنترل لرزه ای سازه ها است. یکی از سیستم های کنترل لرزه ای ساختمان، کابل فعال می باشد که عملکرد بهتری نسبت به کنترل گرهای دیگر دارد. از طرفی مدل کردن سازه روی تکیه گاه صلب دور از واقعیت می باشد، زیرا خاک زیر فونداسیون به صورت فنر عمل می کند و تکیه گاه دارای تغییرمکان می باشد. اندرکنش خاک و سازه مشخصات دینامیکی سازه از قبیل فرکانس طبیعی، نسبت میرایی و مودهای تغییرشکل را تغییر می دهد. تعداد کمی از محققین روی کنترل فعال سازه با در نظر گرفتن اثر اندرکنش خاک و سازه، مطالعه انجام داده اند. هدف این تحقیق کاهش پاسخ یک ساختمان بلند مرتبه فولادی با استفاده از سیستم کابل فعال و الگوریتم تنظیم کننده های درجه دوم خطی (LQR) می باشد. اثر اندرکنش خاک و سازه را نیز در نظر گرفته می شود، زیرا این اثر تأثیر زیادی روی پاسخ سازه نسبت به حالتی که تکیه گاه صلب فرض می شود، دارد. همچنین تاثیر نوع خاک که سازه روی آن قرار دارد نیز از نظر نرم یا سخت بودن بر روی پاسخ سازه بررسی می شود.

کنترل لرزه ای، ساختمان های بلند مرتبه، کابل فعال، اثر اندرکنش خاک و سازه