شناسایی خرابی اتصالات قاب های خمشی بوسیله پاسخ های دینامیکی و الگوریتم تکامل تفاضلی

در این مقاله یک روش مبتنی بر بهینه سازی جهت شناسایی خرابی اتصالات در قابهای خمشی با استفاده از پاسخهای دینامیکی و الگوریتم تکامل تفاضلی پیشنهاد می شود. اتصال تیر به ستون با یک فنر پیچشی بدون طول مدل می شود. یک فاکتور سختی انتهایی (r) در هر اتصال انتهایی عضو تعریف می شود که به سختی خمشی عضو (EI/L) و سختی فنر پیچشی (R) مرتبط است. این فاکتور بین صفر تا یک (1≥ r ≤ 0) تغییر می کند بطوریکه اگر r صفر باشد به این معناست که اتصال مفصلی است و اگر یک باشد یعنی اینکه اتصال صلب می باشد. در ادامه مسئله شناسایی خرابی در اتصال بصورت یک مسئله بهینه سازی استاندارد تبدیل می شود که درآن از فرکانس های طبیعی سازه برای تعریف تابع هدف در بهینه سازی استفاده می شود. مسئله بهینه سازی مورد نظر با استفاده از الگوریتم تکامل تفاضلی برای تعیین فاکتور سختی مجهول هر اتصال حل می شود به اینصورت که اگر در یک سازه با اتصال صلب مقدار r از یک کمتر شود دیگر اتصال صلب نیست و دچار خرابی شده است. بمنظور ارزیابی توانایی روش ارائه شده در شناسایی خرابی، یک قاب صلب با سناریوهای متفاوت و با در نظر گرفتن اثر نویز بررسی می شود. نتایج نشان می دهند که موقیت و وسعت خرابی با ویژگی های متفاوت بدقت قابل تشخیص می باشند.

Keywords:

شناسایی خرابی , اتصالات تیر به ستون , فاکتور سختی , الگوریتم تکامل تفضلی