مطالعه تجربی عملکرد دورانی اتصال نیمه گیردار تیر به ستون پیش ساخته نوین در یک قاب با اندازه های واقعی

در طراحی سازه های پیش ساخته به علت اینکه اعضاء سازه ای در کارخانه و به روش صنعتی تولید می شوند غالباً مشکلی از بابت کیفیت اعضاء سازه ای پیش ساخته وجود ندارد. درحالیکه در این سازه ها در مقایسه با سازه های سنتی یکپارچه، نوع و مشخصات اتصالات بین اعضاء سازه ای نقش مؤثری در ایجاد یکپارچگی سازهای دارد. به طور مثال میزان سختی دورانی اتصال تیر به ستون به طور مستقیم بر توزیع نیروها بین تیر و ستون های سازه های قاب بندی شده تأثیرگذار است. برای به دست آوردن مشخصات سازه ای یک اتصال مانند سختی دورانی، مقاومت و شکل پذیری، انجام مطالعه آزمایشگاهی یکی از دقیق ترین روش ها محسوب می شود. در این مقاله رفتار دورانی یک اتصال نیمه گیردار نوینپیش ساخته مرکب از بتن مسلح و اتصال دهنده های فولادی که به صورت اختراع ثبت شده است، مورد بررسی قرار گرفته است. از ویژگی های منحصر به فرد این اتصال ابداعی می توان به استفاده همزمان از خواص سازهای بتن و فولاد، راحتی نصب، عدم نیاز به ملات یا اپوکسی برای تشکیل اتصال، عدم وجود عملیات جوشکاری در هنگام نصب و سازگاری با معماری اشاره کرد. در این مطالعه یک قاب H شکل با ابعاد واقعی که با اتصال پیش ساخته فوق ساخته شده است تحت اثر بارگذاری افزایشی تا گسیختگی نهایی قرارگرفته است. علاوه براین برای مقایسه رفتار این اتصال با اتصال بتنی مسلح سنتی، یک قاب H شکل یکپارچه با همان ابعاد واقعی و با استفاده از بتن مسلح ساخته و تا گسیختگی کامل بارگذاری شده است. رفتار دو سازه فوق از لحاظ دیاگرام های بار دوران ، سختی (صلبیت دورانی اتصال، مقاومت کل قاب و شکل پذیری دورانی اتصال مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که اتصال پیش ساخته فوق علاوه بر مقاومت کافی، دارای شکل پذیری دورانی بیشتری نسبت به مدل متناظر بتن مسلح سنتی است.

Keywords:

مطالعه آزمایشگاهی , پیش ساخته , رفتار دورانی , اتصال تیر به ستون , شکل پذیری