محمد مهدی مهاجر - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، گروه عمران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
معصومه سادات مکی آبادی - کارشناس ارشد مهندسی زلزله، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
شهریار طاوسی - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سهیل منجمی نژاد - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

اثر زلزله قائم در آیین نامه های طراحی یا به صورت نسبتی از زلزله افقی و یا به صورت نسبتی از بار مرده وارد بر سازه در نظر گرفته شده است . در آیین نامه های طراحی لرزه ای سازه ها همچون نشریه 463 که آیین نامه طرح پل های راه و راه آهن ایران می باشد، همچنین در آیین نامه 2800 در خصوص سازه های ساختمانی نیروی ناشی از زلزله قائم را به صورت ترکیبی از درصدی از بار مرده و زلزله افقی در نظرگرفته شده و یا از اثر مولفه قائم زلزله صرف نظر می شود که در صورت عدم تطبیق اثر مولفه قائم زلزله با واقعیت این امر می تواند در هنگام وقوع زلزله نیروهایی را به سازه وارد نماید که در محاسبات در نظر گرفته نشده و سازه را دچار نقصان نماید. هدف از این پژوهش مشخص نمودن ضریبی است که اثر زلزله قائم را بیشتر با واقعیت مطابقت دهد، در این راستا با در نظر گرفتن 7 رکورد زلزله با فاصله کمتر از 20km از سطح گسل به عنوان رکوردهای حوزه نزدیک گسل و 7 رکورد زلزله با فاصله بیش از 45km از سطح گسل به عنوان رکوردهای حوزه دور از گسل، نسبت میزان شتاب مولفه قائم به افقی زلزله بر مبنای پریود سازه بررسی گردیده و نشان داده ایم در هر یک از بازه های پریود سازه، منظور نمودن چه ضریبی از شتاب مولفه افقی زلزله در راستای قائم سازه می تواند بیانگر خصوصیات مولفه قائم زلزله باشد.

مولفه قائم زلزله، زلزله حوزه نزدیک گسل، زلزله حوزه دور از گسل، شتاب زلزله