سنتز و مشخصه یابی نانو کامپوزیت دی اکسید تیتانیوم و سیلیس برای مرمت آثار باستانی

در این طرح آزمایشگاهی سعی بر آن شد تا از معنای عادی فناوری نانو در حوضه های متداول مهندسی و پزشکی فاصله گرفته و به کاربرد این فناوری در معماری سازه ها و منظر آثار باستانی جوامع به عنوان یکی از مهمترین حوضه های که مستقیم در رابطه با مردم یکجامعه است بپردازیم.در این طرح دو نوع پوشش نانوکامپوزیتی ،کلوئیدی دی اکسید تیتانیم و دی اکسید سیلسیم که دارای خصوصیاتمختلفی از جمله خاصیت نفوذ پذیری بسیار پائین در مقابل آب ،فتوکاتالیستی که منجر به خاصیت ضد آلودگی های موجود در هوا وضد غبار و گرد ،مقاوم در برابر باران های اسیدی و حفاظت از بنا در برابر رویش گیاهانی نظیر سرخس ها ، جلبک ها و حفاظت در برابرهوا اند ، این نانو کامپوزیت ها به روش شیمیایی سنتز گردید و سپس بر روی بستر که به روش سنتی و قدیمی و از مواد تشکیل دهندهابنیه های تاریخی ساخته شده است و به عنوان نمونه ای از یک آثار تاریخی در نظر گرفته شده بود به روش اسپری و غوطه وری نشاندهشد و 4 گروه با پوشش های مختلف تیتانات ،سیلیس و بستر معمولی یا شاهد را تشکیل که در هر گروه بستر برای شرکت در آزمایشاتمختلف در نظر گرفته شد .سپس تحت آزمایشات مختلف نظیر غوطه وری در آب ساکن ، مقاومت در برابر جریان آب ، شبیه سازی باراناسیدی خفیف و تست آلودگی هوا قرار گرفتند و پس از چند بار تکرار هر آزمایش و بررسی دقیق و مقایسه بسترهای ذکر شده ایننتیجه حاصل گشت که بستر های پوشش داده شده به مراتب مقاومت، ماندگاری و حفاظت بیشتری از بستر شاهد دارند تا حدی کهنتایج قابلیت صد در صدی حفاظت پوشش های نانوکامپوزیتی در برابر رویداد های طبیعی را نشان داده اند و با توجه به میزان هزینهمالی بالای مرمت های متوالی و زمان بر و نظر به غیر ممکن بودن حفاظت های شبه موزه ای در ابنیه های تاریخی به دلیل ساخته شدندر محیط های باز و دارای شرایط خاص اقلیمی مانند رطوبت زیاد بهتری راهکار پیش رو استفاده از پوشش های نانو متری است.

Keywords:

پوشش نانو متری , اکسید تیتانیم وسیلیس , روش سل ژل , معماری , بافت تاریخی و باستانی