سیدصمد حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
سعید شفایی - استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

سرمایه فکری نوعی سرمایه ارزشمند است که دارایی نامشهود یک سازمان شناخته می شود. اقتصاد امروز مبتنی بر سرمایهفکری است و کالاهای آن دانش و اطلاعات هستند. منابع نامشهود عواملی غیر از دارایی های مالی و فیزیکی است که در ایجادارزش یک شرکت مشارکت دارند و تحت کنترل آن هستند. در رویکردهای مبتنی بر دانش، سرمایه فکری موضوعی برای نیلبه مزیت رقابتی است، زیرا مزیت رقابتی، موضوعی مهم در تصمیم گیری تلقی میشود. برای سرمایه فکری طبقه بندی هایمختلفی ارایه شده است که در یکی از مهمترین آنها، سرمایه فکری به سه جزء انسانی، ساختاری و ارتباطی تقسیم می شود.سرمایه انسانی نمایانگر دانش ضمنی قرار گرفته شده در ذهن و افکار کارکنان است. سرمایه انسانی منبعی مهم از نوآوری وبازآفرینی یک سازمان است و به صورت ترکیبی از شایستگیها، طرف فکر و خلاقیت کارکنان تعریف می شود. سرمایه ارتباطیبه ارزش دانش قرار گرفته شده در کانال های بازاریابی یک سازمان اطلاق می شود، که یک سازمان از طریق انجام کسب وکارهای خود، آن را خلق و ایجاد می کند. سرمایه ساختاری را میتوان به صورت فرهنگ، ساختارسازمانی، فرآیندهای عملیاتی وسیستم های اطلاعاتی در نظرگرفت. یک سازمان با سرمایه ساختاری قوی می تواند شرایط مساعد و مناسبی را برای استفاده وبهره برداری از سرمایه انسانی ایجاد کند و به سرمایه انسانی اجازه دهد تا از توان بالقوه خود نهایت استفاده را ببرد. به لحاظاهمیت این مقوله پژوهش حاضر با عنوان، شناخت شناخت سرمایه فکری دیوان محاسبات کشور و تاثیر آن بر عملکرد سازمانیدر بازه زمانی نیمه اول سال 1394 انجام شد. پس از جمع آوری اطلاعات، فرضیه ها توسط نرم افزارهای Eviews و 8 SPSSتجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیهها حاکی از این است که بین سرمایه فکری، سرمایه انسانی، سرمایهساختاری، سرمایه ارتباطی و عملکرد سازمانی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

سرمایه فکری ، سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه ارتباطی ، عملکرد سازمانی