احمد عباسی دره بیدی - کارشناس رشد شیعه شناسی/گرایش جمعه شناسی دانشگاه اصفهان
مهدیه محمدپور هنگروانی - کارشناس ارشد اقتواد کشاورزی دانشگاه ارومیه
اکبر عباسی - کارشناس مهندسی مدیریت و آبادانی روستاها، پیام نور

توسعه و پیشرفت رابطه مستقیم و دوجانبه با جمعیت و نیروی انسانی در هر جامعه دارد. به عبارتی جامعه ای که درپی پیشرفت و توسعه می باشد باید نیروی انسانی کافی و مطلوب در اختیار داشته باشد، به این معنی که نه باکمبود و نه با ازدیاد نیرو مواجه باشد. یعنی حد مطلوب و متناسب از جمعیت برای هر جامعه می تواند آن را به پیشرفت و ترقی برساند. به همین دلیل جمعیت مطلوب و متناسب در دوره ی اخیر یکی از اصطلاحات پر کابرد علم جمعیت شناسی و کلا علوم اجتماعی گردیده است. لذا به دلیل اهمیت این بحث هدف پژوهش حاضر که به لحاظ روش از نوع تحقیقات توصیفی تحلیلی می باشد، بررسی و تحلیل رشد و کاهش جمعیت برای رسیدن به جمعیت مطلوب می باشد. جمعیتی که از آن با عنوان جمعیت متناسب یاد می شود و برای هر منطقه، کشور و حتی شهر وروستایی می تواند متفاوت باشد. چرا که این امر بسته به عوامل مختلف مانند امکانات و پتانسیل های محیطی،انسانی و... می باشد. بنابراین بهترین راه پیشرفت با توجه به منابع انسانی و نیروی کار )جمعیت برقرار ی تعادل میان منابع و برنامه ریزی برای افزایش یا کاهش و کنترل جمعیت با توجه به پارامترهایی چون سرمایه های طبیعی و انسانی و امکانات و منابع می باشد. به عبارتی بهترین سیاست جمعیتی، برنامه ریزی بلندمدت برای جمعیتی مطلوب و متناسب با توجه به همه پارامترهای دخیل در این امر می باشد.

جمعیت، جمعیت مطلوب، نیروی انسانی، افزایش و کاهش جمعیت