بررسی ریزساختار فولادهای کربنی و زنگنزن در فرآیند نیترو-کربوراسیون در محیط پلاسمای الکترولیتی

فرایند نیترو -کربوراسیون در محیط پلاسمای الکترولیتی روش نسبتاً جدیدی است که در آن یک منبع ولتاژ قوی با جریان یکسو شده و الکترولیت مرتبط با عملیات استفاده می شود . خاصیت بارز این روش، ایجاد تخلیه دی الکتریک روی قطعه کار در ولتاژهای بالا و نیز الکترولیز الکترولیت مربوطه است . در فرآیند نیترو-کربوراسیون در محیط پلاسمای الکترولیتی، الکترولیت شامل ترکیبات دارای نیتزوژن و کربن است . الکترولیت به کار رفته در این تحقیق، محلول آبی اوره یا کربامید است که هدایت الکتریکی آن با اضافه کردن کربنات سدیم افزایش یافته است . تخلیه الکتریکی در اطراف کاتد باعث ایجاد محیط گازی یونیزه اشباع و یا پلاسما اطراف قطعه کار می شود. ذرات ایجاد شده در محیط پلاسما سطح نمونه را بمباران نموده و باعث ایجاد لایه های نفوذی در داخل قطعه کار می شود . در این تحقیق فرآیند نیترو -کربوراسیون در محیط پلاسمای الکترولیتی بر فولاد کربنی CK35 و زنگ نزن AISI304 انجام شد . ریزساختار لایه های ایجاد شده توسط SEM, XRD و میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت . در فولاد کربنی CK35 ، فازهای (فرمول در متن اصلی موجود می باشد) و در فولاد زنگ نزن 304 فازهای γ و (Fe,Cr)Nx ایجاد شد که منشاء بهبود خواص سایشی و مقاومت به خوردگی نمونه های پوشش داده شده است.