انرژی های تجدید پذیر،راهکاری اساسی برای برون رفت از اقتصاد متکی به درآمدهای نفتی

نوسانات شدید قیمت جهانی نفت و تاثیر آن بر درآمد کشورهای صادرکننده آن، سبب تحولاتی در ساختار اقتصادی این کشورها از نظر تغییر ترکیب در تولید و کالاهای صادراتی و وارداتی بواسطه تغییر رابطه مبادله واقعی بوده است. واردات بیرویه و صادرات وابسته به نفت، اکنون مهم ترین چالش اقتصاد کشور ماست . در واقع دو مشکل فوق، برخلاف تفاوت ظاهری، به منزله دو روی یک سکه اند و هر دو با هم، نشانه هایی از نبود سلامت در اقتصاد کشور را یادآوری می کنند. بطوری که با توجه به اهمیت روزافزون انرژی در معادلات جهانی و به تبع آن اهمیت امنیت عرضه و تقاضای انرژی در بین کشورهای تولیدکننده و مصرف کننده انرژی، داشتن یک «راهبرد انرژی» جامع، منسجم و در برگیرنده همه ابعاد برای نیل به اهداف چشم انداز یک اولویت اساسی است. یکی از محورهای مهم اقتصادی کشور ایران، کاهش وابستگی به منابع نفتی و تاکید بر استفاده روزافزون از انرژی های تجدید پذیر می باشد. لذا نخست در این مقاله بر تدوین راهبرد حمایت از تولید ملی در بخش انرژی به ویژه انرژی های نو و تجدیدپذیر از دیدگاهی نو به ارتقا سهم این انرژی پرداخته و در نهایت راهبردهای بخش انرژی و اقتصاد مبتنی بر منابع فسیلی تحلیل و ارائه می شوند. در این بین توجه اساسی بر مقوله انرژی های نو و تجدیدپذیر می باشد. که میتواند به شناخت انرژی های تجدیدپذیر و استفاده از ان در توسعه و استقلال اقتصادی، علیرغم ایجاد فشار و هزینه در کوتادمدت، فرصتی بی بدیل برای حرکت کشور در جهت تحقق اقتصادی پویا و غیر وابسته به نفت ایجاد کند. بطوری که میتوانیم با جایگزینی انرژیهای تجدید پذیر، به خروج از اقتصاد نفتی و پیروان به بهره وری مصرف انرژی و کاهش آلودگی زیست محیطی کمک کنیم.

Keywords:

انرژی های تجدید پذیر , منابع فسیلی , درآمدهای نفتی , توسعه اقتصادی , ایران