تفاوت سازگاری اجتماعی در مادران دانش آموزان کم توان ذهنی و عادی ابتدایی

معلولیت فرزندان، اختلالات عاطفی و مشکلات اقتصادی زیادی در خانواده ایجاد می کند و روابط اجتماعی خانواده نیز محدود وجود دارد؟ جامعه ی آماری، کلیه ی مادران دانش آموزان عقب مانده ی ذهنی آموزش پذیر و عادی مقطع ابتدایی شهر ایلام در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ می باشد. تعداد ۴۰ نفر از مادران دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و ۴۰ مادر کودک عادی، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. ابزار پژوهشی مقیاسی سازگاری اجتماعی ویزمن و پی کل می باشد. در تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی t test گروهای مستقل استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داده که s بین مادران دانش آموزان عقب مانده ی ذهنی و عادی از لحاظ سازگاری اجتماعی کلی و حیطه های هفتگانه ی آن(حیطه وظایف روزمره، حیطه ی اجتماعی و فوق برنامه، حیطه ی روابط با خویشاوندان، حیطه ی روابط زناشویی، حیطه ی نقش والدین، حیطه ی روابط خانوادگی، حیطه ی وضعیت اقتصادی) به استثنای حیطه ی اجتماعی و فوق برنامه، روابط با خویشاوندان و وضعیت اقتصادی، تفاوت معنی داری وجود دارد.

Keywords:

سازگاری اجتماعی , عقب ماندگی ذهنی , عقب مانده آموزش پذیر , مقطع ابتدایی