اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر پذیرش خود در مبتلایان به سرطان

پژوهشی حاضر به منظور بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر افزایش پذیرش خود در مبتلایان به سرطان انجام شد.طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر بود. نمونه شامل ۲۴ نفر از زنان مبتلا به سرطان مراجعه کننده به مراکز درمان سرطان شهر مشهد بود که ۱۲ نفر در گروه آزمایش و ۱۲ نفر در گروه کنترل گمارش شدند. اعضای گروه آزمایش تعداد ۱۱ جلسه درمان گروهی به شیوه طرح واره درمانی را دریافت کردند، اما اعضای گروه کنترل در این مدت درلیست انتظار قرار گرفتند. قبل و بعد از اجرای مداخله، سوالات زیر مقیاس پذیرش خود از پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (۱۹۸۰) توسط گروه آزمایش و کنترل تکمیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که در پس آزمون، نمره پذیرش خود آزمودنیهای گروه آزمایش نسبت به آزمودنیهای گروه گواه، افزایش معناداری داشته است و فرضیه پژوهشی مورد تأیید می باشد. یافته های پژوهش مؤید این نکته است که طرح واره درمانی باعث افزایش پذیرش خود در مبتلایان به سرطان می شودوروانشناسان از این رویکرد درمانی می توانند جهت افزایش پذیرش خود در مبتلایان به سرطان استفاده نمایند.

Keywords:

طرحواره درمانی , پذیرش خود , سرطان , شهر مشهد