قاسم کرد - کارشناس ارشد تربیت بدنی دانشگاه آزاد

تحقیق حاضر پیمایشی و گذشته نگر بوده که به صورت میدانی بر روی زنان و مردان ورزشکار در سه رشته ورزشی والیبال، فوتسال و بسکتبال انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ورزشکاران زن و مرد رشته های فوتسال، والیبال و بسکتبال حاضر در باشگاه های شهرستان ایذه در سال ۹۵ - ۱۳۹۴ می باشد (۱۶۱=N) که از میان آنها ورزشکارانی که دارای سابقه آسیب دیدگی در مفصل مچ پا بودند به عنوان نمونه آماری تحقیق در نظر گرفته شدند.(۶۲=N) به منظور سازمان دادن، خلاصه کردن، طبقه بندی و توصیف اندازه های نمونه از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار، رسم نمودارها و جداول) استفاده گردید. به منظور بررسی پرسشی های تحقیق، تجزیه و تحلیل اطلاعات، طبقه بندی نمرات در گروههای مختلف، مقایسه شیوع آسیبهای مچ پا بین گروه های سه گانه ورزشی و رابطه بین علل آسیب با میزان شیوع آسیب به وسیله آزمون کای اسکور(خی دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد در مجموع آسیبهای وارده ۳۶/۷۳ درصد افراد در بسکتبال، ۳۵/۱۸ درصد در والیبال و ۴۳/۱ درصد افراد در فوتسال دچار آسیب دیدگی شدند. از مجموع کل آسیبهای وارده بر مچ پا و وقوع آسیب: ۲۵/۸۸ درصد بدلیل گرم نکردن قبل از تمرین، ۱۲/۹۴ درصد افراد بدلیل عدم آمادگی جسمانی کافی، ۹۴/ ۱۲ درصد عدم استفاده از وسایل ایمنی، ۹/۴۱ درصد سابقه ورزشی، ۱۷/۶۴ درصد عدم حضور مربی و ۲۱/۱۷ درصد بدلیل خستگی و خواب آلودگی دچار آسیب شدند. بنابراین رابطه معنی داری بین سابقه ورزشی و وقوع آسیب در مچ پای مورد بررسی در ورزشکاران سه رشته ورزشی وجود ندارد.

ورزش، آسیب مچ پا، ورزشکاران، سابقه ورزشی، آمادگی جسمانی، گرم کردن